Meandermagazine

Onlangs verscheen 42 vensters op Warten auf den Fluss, van de Duitse dichteres Barbara Köhler (1959-2021). Deze bundel verscheen ter nagedachtenis van Köhler (ze overleed in januari 2021) en kwam tot stand door een samenwerking van Terras, Perdu en Poëziecentrum. De bundel werd briljant vertaald door Ton Naaijkens. Sander de Vaan sprak met deze essayist en vertaler.

Peter Vermaat heeft het gevoel dat hij de ‘Libelle’ aan het lezen is bij de bundel ‘Hier huizen draken’ van Marie Claus: ‘Dat wordt voornamelijk veroorzaakt door het alomtegenwoordige parlando, dat bovendien van de kabbelende en babbelende soort is. Mijn voornaamste bezwaar tegen deze poëzie is dat daarin consequent de dieper liggende lagen worden vermeden. De dichter houdt zichzelf – ondanks de quasi-persoonlijke wederwaardigheden die met de lezer gedeeld worden - angstvallig op de vlakte en blijft steeds opnieuw buiten beeld.’

Een nieuwe serie die wekelijks een antwoord probeert te geven op de vraag Wat Maakt Een Gedicht Goed? Kun je zo’n vraag wel beantwoorden? De medewerkers van Meander zijn achtereenvolgens serieus, speels, poëtisch, humoristisch, streng, onderhoudend, kort, (iets) te lang, verlegen, duidelijk, zeker, geërgerd, motiverend, vluchtig of vragend. Het zevenendertigste antwoord komt van Alja Spaan.

In de bundel 'Als het nu eens zo is...' heeft Henk Kroese, voormalig predikant, honderd gedichten verzameld die voor hem allemaal met God te maken hebben en met het geloof en zijn worsteling daarmee. Kroese heeft uit een groot bereik geput, maar toch is de keuze op sommige punten beperkt en daarmee vooral persoonlijk. Recensent Hettie Marzak noemt het geen bundel voor ongelovigen en vindt het allemaal 'nogal braaf en blijmoedig en stichtelijk.'

Hans Franse over Ellen Vogel, de ‘grand old lady’ (la grande dame) van het Nederlandse theater. Ze was een van de weinige actrices voor wie hij zijn ogen soms sloot: het was een genot haar stem te horen; buigzaam, melodieus, elke emotie had zijn plaats. Ze deed hem ook altijd denken aan de wereld van Couperus.

Joost Dancet laat zijn licht schijnen over 'De overkant van de canyon' van Lieke Marsman - het laatste gedicht dat Meander-redacteur Eric van Loo kort voor zijn dood zo intrigeerde. Ja, wat is er aan de overkant van de canyon?