Meandermagazine

Herbert Mouwen vindt dat de bundel ‘doe het toch maar’ van Babs Gons behoort tot de beste bundels die de laatste jaren zijn verschenen. ‘Gons is een dichter met een sterke eigen identiteit die zich een persoonlijk doel gesteld heeft en dit helder verwoordt. Als dichter stelt Gons zaken aan de orde zonder expliciet moralistisch te zijn. Ze is een idealistische dichter met oog voor haar eigen maatschappelijke positionering en met een grote sociale betrokkenheid.’

Een nieuwe serie die wekelijks een antwoord probeert te geven op de vraag Wat Maakt Een Gedicht Goed? Kun je zo’n vraag wel beantwoorden? De medewerkers van Meander zijn achtereenvolgens serieus, speels, poëtisch, humoristisch, streng, onderhoudend, kort, (iets) te lang, verlegen, duidelijk, zeker, geërgerd, motiverend, vluchtig of vragend. Het zevende antwoord komt van Tijs van Bragt.

Met de titel ‘Sparagmos’ verwijst Hans Dekkers ‘naar het mythische ritueel waarin dieren of mensen ter ere van Dionysos in een roes uiteen worden gescheurd. Het is een herkenbare metafoor, denk bijvoorbeeld aan hooligans die elkaar uitzinnig te lijf gaan ter ere van hun voetbalgoden. Een recensie van Hans Puper.

Een concreet schilderij bestaat uit niet meer dan vorm, kleur en compositie. Het is wat het is; verwijzingen naar een realiteit buiten het schilderij zijn er niet; het zoeken naar verborgen betekenissen is zinloos. Ook concrete poëzie beperkt zich tot de essentie: klank, klankverhouding en klankcontrast; de semantiek is afwezig. Een opmerkelijk concreet dichter was Greta Monach (1928-2018).

Op het eerste gezicht heel eenvoudig geformuleerd, deze poëzie van Auke Leistra, maar als je zulke sterke beelden kan oproepen mag dat van ons. Sterven als onder water schreeuwen om een haai op afstand te houden, dat komt binnen. Zo ook de eigen melancholie, het kind-zijn, en het omschrijven van een wet, ‘als iemand dichterbij kwam, werd de afstand groter’.

De kleurrijke omslag van de nieuwste bundel van Willem Thies ‘Mijn zoon hij zegt’ is gemaakt door de elfjarige zoon van de dichter. Paul Roelofsen bespreekt de bundel: ‘Dit jongetje, de titel van de bundel suggereert dat ook al, speelt in deze openhartige bundel een prominente rol. Naast deze poëzie valt er nog meer te genieten. Thies schrijft op verschillende manieren buitengewoon boeiende poëzie.’