Meandermagazine

Met een zin als “in de gespalkte tijd van deze nacht” of bij het noemen van de rijpe frambozen en de sneeuwwitte lakens, het dunne lange licht dat nog juist op tijd naar binnen glijdt en de wens van het thuiskomen van de afwezige, schetst dichter Jan van Peer een ontroerend beeld van verstild verlangen.

Na het lezen van ‘Het failliet’ van Arnoud van Adrichem kijkt de lezer naar de lege hemel en vraagt zich af wat hij gelezen heeft, volgens Peter Vermaat: ‘Woorden tollen nog wat rond in zijn herinnering, de essentie lijkt zich aan zijn greep te ontglippen als aan handen die zijn ingesmeerd met teveel zonnebrandcrème. Doordat bepaalde begrippen en woorden regelmatig terugkeren, maar steeds in een juist ander verband, ervaar je als lezer dat je je in een labyrint bevindt, waarvan het niet de bedoeling is om eruit te komen.’

Na lezing van zijn column over het tragische leven van Hidde Puper wist een hem tot dan toe onbekende verre nicht het telefoonnummer van Hans Puper te achterhalen. Zij vertelde hem over het minstens zo tragische leven van Hiddes jongere tweelingbroers Wilke en Jacobus.

Als er één dier is waarmee we verbaal in communicatie zouden kunnen treden, dan is het de dolfijn. Hans Faverey (1933 – 1990) deed daartoe een intrigerende poging in zijn bundel 'Gedichten 2' (1972). Dirk Rodenburg vindt die cyclus 'Man & dolphin / mens en dolfijn' een geestige, absurde monoloog waarvan het hilarische juist in de herhaling zit.

Johan Reijmerink bespreekt in deze longread de spraakmakende bundel ‘Collectief geheugenverlies’ van Koleka Putuma die hij een natuurtalent noemt: ‘Omdat Putuma haar politiek-maatschappelijk engagement in haar persoonlijke ontwikkeling weet te verankeren levert het doorleefde en betrokken poëzie op die wereldomspannend is en om gerechtigheid vraagt. Ze beweegt zich uiterst vrij in haar omgang met versvormen, zinslengtes en strofeomvang.’

Wim Meyles mag zich een jaar lang Nederlands Kampioen Light Verse noemen. Van zijn hand zijn inmiddels al vijfentwintig boeken verschenen. Van jongs af aan speelde hij met taal. Hij is docent in hart en nieren en houdt ervan liefhebbers van taalhumor een steuntje in de rug te geven bij de overstap van lezen naar schrijven.