Meandermagazine

Recensent Kamiel Choi over ‘De schaduw van wat zo graag in de zon was blijven staan’ van Mattijs Deraedt: ‘Een bundel die probeert in kunstzinnige en precieze taal te beschrijven wat het betekent om een man te zijn in de jaren twintig van onze eeuw. Deze bundel is een zorgvuldig geregisseerde woekering van beelden, die zeker zijn merites heeft. Soms komt het op mij iets te kunstmatig over.’

Van de Amerikaanse dichteres Heather Christle (1980, New Hampshire) verschijnt later dit jaar bij Atlas/Contact Het boek der tranen, een boeiend werk over de fysieke, culturele en politieke aspecten van menselijk huilgedrag. Sander de Vaan sprak met haar over haar boek, waarin onder anderen ook de Nederlandse performancekunstenaar Bas Jan Ader aan bod komt.

Recensent Hans Franse is gefascineerd door de bundel ‘Een bedelnap in het behang’ van Luc Vanhie: ‘Er is een groot verband tussen Vanhie en Paul van Ostaijen: deze poëzie zou zonder de jong gestorven voorganger anders zijn geweest. De beeldspraken en metaforen zijn niet altijd bevattelijk, maar fascineren en intrigeren wel.’

Hoe lang geleden is het dat wij een belofte voor de toekomst waren? Gelukkig is onze hoop gevestigd nu op Mona Thomasse die schrijft alsof ze nooit anders gedaan heeft. Bij en met haar ‘kraken trappen in een zelfbedachte taal’, ‘porselein lacht’, ‘beelden snerpen nog ergens’ en ‘punten vormen woorden’. En die cello bespeelt ze ook nog eens!  

Het bijzondere van René Smeets is dat hij met zijn bundel ‘Alles gestolen’ voortgaat in de geest van het werk van de Duitse dichter Hans Magnus Enzensberger. Recensent Maurice Broere wordt er vrolijk van: ‘Met een licht spottende stijl worden de meest uiteenlopende zaken besproken en in verband gebracht met de in deze wereld levende mens.’

Hans Puper lost een paar misverstanden op over Meander, recensenten en de opvatting dat het belangrijk is de bedoelingen van een dichter te kennen.