Recensies

Johan Reijmerink is enthousiast over ‘De vonk’ van Claude Van de Berge: “Van de Berge werkt in deze prachtig vormgegeven, diepzinnige bundel toe naar een beroering door de geest van het mysterie dat als een echo in de diepte van het verborgene zich manifesteert.” Geen gedichten om zomaar even tussen de bedrijven door te lezen: “Deze poëzie vraagt om lezers die bereid zijn zich toe te vertrouwen aan deze verlichting gevende wereld achter onze zintuiglijk waarneembare werkelijkheid die zoveel in zich verborgen houdt.”

‘Game of Poems. Gedichten van IJs en Vuur’ van Ellen Deckwitz, Ingmar Heytze en Thomas Möhlmann is een bijzondere bundel, aldus Ernst Jan Peters, en vooral voor de liefhebbers van ‘Game of Thrones’. Gelukkig zijn dat er veel. De gedichten geven inzicht in universele waarden maar dan uit een heel ander universum. Eén waar de winter alsmaar verder oprukt.

Een lange ‘Poëzie Kort' dit keer. Moet kunnen. Kamiel Choi recenseert ‘namaak’ van Nikolaas Demoen, Levity Peters 'Boven dit alles' van Elisabeth Leenschat van Bodegraven, Hans Puper ‘Het Liegend Konijn 2019/1’ en ‘Tien charmes’ van Paul Valéry, vertaald door Paul Claes.

Met ‘Horizontale zaken’ ontsluit vertaler Willy Spillebeen het werk van e.e. cummings voor een nieuwe generatie lezers. Met de ondertitel ‘69 gedichten over liefde, onliefde en lust’ is volgens recensent Eric van Loo geen woord te veel gezegd: alle gedichten – met uitzondering van de toegift over België – bezingen op zeer plastische wijze de liefde. En hoewel de vertaler niet bijster gesteld was op de eigengereide syntaxis en typografische acrobatieën van cummings, is hij de meester ook op dit punt zo goed mogelijk gevolgd.

Levity Peters is onder de indruk van ‘26 woorden voor schoonheid’ van Nafiss Nia: ‘Je krijgt de indruk dat het schrijven van poëzie voor haar meer betekent dan het schrijven van een mooi gedicht. (…) Uit vrijwel al haar gedichten spreekt een grote gedrevenheid, ik zou bijna zeggen ‘haast’ – om uit te drukken wat zij op haar lever heeft, wat haar bezielt, verontrust, versombert, verdriet, vertedert.’

Lennert Ras: ‘Steeds op reis en altijd thuis’ is de bundeling van de honderd beste gedichten van de tiende Turing Nationale Gedichtenwedstrijd met een voorwoord van juryvoorzitter en Dichter des Vaderlands Tsead Bruinja.’ Het is een heel gevarieerde verzameling. ‘Er zitten veel pareltjes tussen. Alle dichters in Nederland kunnen er inspiratie uit halen en leren wat de kenners onder een goed gedicht verstaan.’

Eric van Loo luisterde met ingehouden adem naar ‘Windtoon’ van Jan Kleefstra: “Er wordt in deze bundel een verstild verhaal verteld.” Een sterk gecomponeerde bundel. Het “traag traag aanzwellen van wind” (tekst achterflap) is terug te vinden in de lengte van de strofes, die in het eerste deel van de bundel geleidelijk toenemen: “De bundel vraagt erom, om in één beweging gelezen te worden.” Het onderliggende verhaal lijkt te gaan over verdriet om de natuur die ons de rug toekeert, omdat wij haar de rug toekeren.

Hans Franse heeft genoten van ‘Lavend de liefde, de mooiste boezemverzen uit de wereldliteratuur’, bijeengestreeld door René Smeets. Hij neemt ‘dit boek mee naar [zijn] buitenlandse woon- en werkplek om daar in de hete zomer weg te kunnen dromen bij deze prachtige bloemlezing die ook mooi is om te zien.’

‘Hap ax le go me non’ is het debuut van de Vlaamse dichteres Veva Leye. Ze gebruikt alle talen waarmee ze in aanraking komt. Recensent Kamiel Choi: ‘Zo vinden we programmeertermen (‘no class def found error triggers’) en uitdrukkingen in het Frans, Duits, Engels, Grieks en Spaans. (…) Het lijkt me dat de bundel de stilzwijgende beperking van een taalgebied wil doorbreken. Het risico dat de auteur neemt, namelijk niet goed begrepen worden, is voor deze poëzie juist wenselijk, zolang het effect de interactie tussen de lezer en de tekst aanwakkert.’