Al valt weinig te ontdekken achter de relatief eenvoudige anekdotes in F. Stariks Door, toch is dit een rijke bundel, een weldaad van stemmen en stijlregisters
Die rijkdom ligt aan de oppervlakte, schuilt in de schoonheid van het toevallige karakter van veel gedichten. Onverschillig gebeuren de dagelijkse dingen die pas een bijzonderheid worden als je er als de buitenstaander naar kijkt die hier aan het woord is.
Maar zingend van Mark Boog rust op talrijke tegenstellingen, zoals hoop en wanhoop, bestaan en niet bestaan, herinneren en vergeten, gezamenlijkheid en solipsisme. Tussen deze polen in beweegt zich zijn poëzie.
Boog neemt je mee in een wankele wereld vol existentiële onzekerheid en twijfel, en dat doet hij trefzeker.
De vijfde bundel van Ruben van Gogh, Hier begint het leven, begint met een verdwijnpunt. Een bijna zinloos verdwijnpunt. Daarna nemen de gedichten in kracht toe. De Man van Taal toont zijn spierballen en doet zijn naam eer aan.
Soms is het een openbaring recht-voor-zijn-raap gedichten te lezen waarvan duidelijk is dat de dichter zijn pen op het puntje van zijn tong heeft. Zo zit dat bij John Schoorl in Lust for Life,diens vierde bundel.
Jonathan Griffioen, geboren te Amsterdam, 1987, Fulltime Prutser, is sinds begin vorig jaar actief als dichter. Zo publiceerde hij bij Brabant Literair, Zijn en De Contrabas , stond hij op festivals als Car Art en Artibosch, vind je hem regelmatig op de planken van diverse slampodia en stond hij in de finale van Write Now! 2012. Met zijn gedichten wil hij wat klein is groot maken en andersom. Sinds kort maakt Jonathan deel uit van het zevenkoppige Werktitelcollectief en houdt hij zich bezig met het organiseren van poëzieavonden.