Maak het niet te groot en belangrijk alsjeblieft!
Pieter de Bruijn Kops (1959) werkt als redacteur bij uitgeverij Nieuw Amsterdam. Bij deze uitgever verscheen op 13 mei 2014 zijn debuutbundel ‘Heerlijke Galop’.
Pieter de Bruijn Kops (1959) werkt als redacteur bij uitgeverij Nieuw Amsterdam. Bij deze uitgever verscheen op 13 mei 2014 zijn debuutbundel ‘Heerlijke Galop’.
Pieter de Bruijn Kops
Daar is iets traags in
en dat kan niet moeten
ik veeg mijn voeten
wat ik niet verzin
ik loop naar buiten
en ik loop naar binnen
drink water
veeg iets van mijn neus
de letters heb ik
in mijn zak, de zinnen
denk ik te beginnen
morgen, later, nooit
weet ik wanneer
In In de ogen van de god zit de filosoof Van der Waal de dichter vaak in de weg. Hij heeft een boodschap: je kunt alleen een volledig mens zijn als je het ‘onbestemde’ in je toelaat. De filosoof bepleit dat in zijn boek Denken op de plaats rust (2012) en daar is natuurlijk niets mis mee. Ook de dichter draagt die boodschap uit en dat is jammer, want dat gaat ten koste van zijn poëzie – ondanks zijn onmiskenbare talent.
Het onderzoek en het ervaren van dat onbestemde is het centrale gegeven in de bundel, die bestaat uit tien afdelingen met telkens een cyclus van drie gedichten.
Wanneer je van reizen houdt, en je houdt van lezen, en je houdt van poëzie én van beeldende kunst, dan is dit je boek.
Een stem van paardenhaar neemt je mee naar Mongolië. Dichter/beeldend kunstenaar Lies van Gasse en Bas Kwakman, beeldend kunstenaar/ redacteur en medeoprichter van Tortuca, tijdschrift voor literatuur en beeldende kunst én directeur van Poetry International, reisden daar in 2012 doorheen met een internationale groep dichters, die deelnamen aan het poëziefestival Altan Guruus, dat niet alleen in de hoofdstad, maar ook in kleine steden, dorpen, gaten, en zelfs in tenten in de Gobi woestijn werd gehouden.
‘Achttienhonderd pagina’s poëtisch avontuur, stilistische brille, weerbarstige vitaliteit, provocerende stellingname. Een monument voor een monumentale dichter’, juicht de flaptekst van Hee hoor mij Ho simultaan op de brandtorens, de mooie uitgave – dundruk, dubbel leeslint! – van de verzamelde gedichten van H.H. ter Balkt. Er is geen woord van gelogen, het is het volstrekt unieke werk van de meest eigenzinnige dichter die Nederland kent, een dichter ook die zich graag in een uitzonderingspositie plaatst. als de eenling die boven de anderen uittorent en ziet wat anderen niet zien. Die als de met bijzonder talent begiftigde schaker of dammer simultaan op vele borden tegelijk acteert, evenzeer een vóór allen als een tégen allen, maar dat absolute meteen met de nodige zelfspot – Hee hoor mij Ho – relativeert.