Dingeman Kuilman heeft zijn gedichten van de afgelopen vijfentwintig jaar laten aanspoelen op de pagina’s van de bundel Wrakgenoten. De ondertitel luidt ‘Verklaarde gedichten’. Dat moeten we letterlijk nemen: in de afdeling ‘Aantekeningen’ wordt ieder gedicht van een context voorzien. Maar door het toevoegen van eigen verklaringen wordt een aantrekkelijk gedicht soms slechter en een slecht gedicht nooit beter.
De poëzie van Bart Van der Straeten in zijn debuutbundel Onbalans is van de soort die volledige aandacht vraagt, die eist dat je je inspant om er zin en betekenis aan te geven, maar die je tevens in onzekerheid laat.
Met de bundel ‘Celinspecties’ won Ester Naomi Perquin in 2013 de VSB-poëzieprijs. Bettine Siertsema helpt de lezer een kijkje te nemen achter de vergrendelde deuren.
In de vertaling door Hans Dekkers & René Huigen verscheen bij Karaat Preludes voor Memnon van de Amerikaanse dichter Conrad Aiken ( !889-1973). Indrukwekkende poëzie, authentiek en overtuigend.
Met Er is niets te zien en dat moet je zien heeft Thomas Eyskens niet het zoveelste boek geschreven over een van Vlaanderens bekendste dichters. Zijn enthousiasme en heldere aanpak in combinatie met veel (onbekend) fotowerk bieden niet alleen een inkijk in een minder bekende periode uit het leven van Herman de Coninck, door de Mechelse stadswandeling maak je er bovendien een geslaagd poëtische uitstapje van.