Maandelijkse archieven: april 2015

Toen Neeltje Maria Min als zeer jonge dichteres in 1966 een kleine sensatie veroorzaakte met haar voor wie ik liefheb wil ik heten was zij twee jaar ouder dan de nu op haar twintigste met Daarom ben ik hier debuterende Carline Dekker. Dat Dekkers leeftijd voor vergelijkbare ophef zal zorgen, valt niet te verwachten, want vanuit het slamcircuit breken veel dichters al op jonge leeftijd door. De bundel zelf zal de aandacht moeten verdienen en dan helpt het niet als de uitgever voor een flinke dosis scepsis zorgt met deze promotietaal op het achterplat: ‘De herkenbare, ogenschijnlijk simpele verzen uit dit debuut blijven nog lang nazinderen en smeken om herlezing.’ Hoeveel moeilijker kun je het een jeugdige debutante maken?

Alles kan en alles mag in de poëzie van Wouter Godijn. In De professor en de hyena zijn we getuige van een soort koorddansen tussen zin en onzin, tussen de vervreemding waar we toe worden uitgedaagd, en de relatieve veiligheid van onze vertrouwde wereld, waarin de dingen eruit zien alsof ze normaal zijn. Godijn weet aan het mysterie te raken waar we doorgaans aan voorbij gaan: dat we onszelf niet kennen, niet weten wie of wat we zijn, noch wat de reden is van ons bestaan.

Ter gelegenheid van de honderdste geboortedag van Leo Vroman verscheen de zesde druk van de Hollands Maandblad-bloemlezing De mooiste gedichten.
Het succes van de bundel is voor een belangrijk deel toe te schrijven aan de bijzondere tekeningen van Iris Le Rütte.

Flarfdichter Mark van der Schaaf publiceert met De witte verzen zijn vierde bundel. Hij liet zich inspireren door de dieventaal van kunstenaars en dagboekachtige passages van 19e-eeuwers die zich wentelden in romantiek.