Maandelijkse archieven: juni 2018

Ivan Sacharov: ‘Eén plaatje zegt meer dan duizend woorden. Het plaatje op het omslag van [het lange, verhalende gedicht] De olifant van Oostzaan van Erik Bindervoet wat mij betreft meer dan tweeduizend.’ De afbeelding suggereert beelden uit een droom en dat zal Bindervoet hebben aangesproken. ‘Het knappe van Bindervoets gedicht is dat het vragen oproept. Want antwoorden geven: dat is een heel andere zaak. Dat zou maar informatie zijn. Een gedicht is daar te ambivalent voor.’

De bundel opstellen ‘Iedereen dichter! Poëzie is een manier van leven’ van Ivo van Strijtem is bedoeld om de poëzie af te helpen van het imago van wereldvreemd, moeilijk en nutteloos. Dat lukt niet op deze manier, aldus Ernst Jan Peters. De onmogelijke associaties bereiken het tegendeel.

Xavier Roelens verwerkte in ‘Onze kinderjaren’ de prilste herinneringen van 365 mensen. Het is, in de woorden van de dichter, democratische open-source-literatuur. Maar, schrijft Joop de Vries, door zijn voor de gemiddelde lezer onnavolgbare woordenstroom ‘is zijn poëzie te veel kunstpoëzie: grotendeels hermetisch afgesloten teksten waarvan juist het volk verstoken blijft.’