Laura Demelza Bosma is onder de indruk van ‘Een witte suite’ van Athena Farrokhzad, die in de jaren tachtig met haar familie vluchtte uit Iran. ‘Door de stemmen ervaart de lezer van deze bundel hoe de nasleep van zo’n ingrijpende ervaring beleefd kan worden. (…) Uiteindelijk bereikt zij door haar oprechte meedogenloosheid dat er voor alle vijf de stemmen de ruimte is om naast elkaar te bestaan.’
Hans Puper over ‘Nilfisk!’ van Karel ten Haaf: “Bij de [naakt]foto ‘Tegen de nieuwe kuisheid’ kun je je schouders ophalen, ondanks de vaststelling ‘Seks is een prachtig terrein voor een / kunstenaar. Er zijn nog zoveel taboes’. Als Ten Haaf al een taboe aanpakt, dan betreft die ander soort kuisheid, door sommigen kiesheid genoemd en die in wezen angst is voor de dood: het vermijden van gesprekken over terminale kanker.
Annemie Deckmyn (Gent, 1955) is moeder van 5 kinderen en werkt in het onderwijs. Zij debuteerde in maart 2018 met de bundel Alles gebeurt onderweg (Uitgeverij P., Leuven). Er verschenen eerder gedichten in Daar begint de poëzie: de honderd beste gedichten uit de Turingwedstrijd (Van Gennep 2014), de Poëziekalender 2015, samengesteld door Ester Naomi Perquin en Menno Hartman (Van Oorschot) en de bloemlezing Het gezeefde gedicht samengesteld door Roel Richelieu Van Londersele en Charles Ducal (Uitgeverij P.2016) Zij won diverse poëziewedstrijden. foto Damon de Backer uit de debuutbundel Alles gebeurt onderweg (uitgeverij P, maart 2018) je gooit me […]
Désanne van Brederode heeft als schrijfster sinds haar debuut in 1994 zeven goed ontvangen romans op haar naam staan. Na ruim 20 jaar waagt zij zich voor het eerst aan de poëzie, of beter gezegd: brengt zij haar poëzie na enige aarzeling naar buiten. Recensent Eric van Loo ervaart haar gedichten vaak als breed uitgesponnen en redenerend, maar vindt ‘Verzonnen grond’ toch een interessante bundel geworden, mede door de onbevangen manier van poëzie schrijven.
Peter Holvoet-Hanssen (1960) is gelauwerd auteur/dichter-troubadour. Hij ontving de Debuutprijs, Cultuurprijs van de Vlaamse Gemeenschap, Arkprijs van het Vrije Woord, Dirk Martens en Paul Snoek Poëzieprijs. Hij maakte zijn eigen poëzieniche met De reis naar Inframundo. Van 2010 tot 2012 was hij stadsdichter van Antwerpen. Na Miavoye – hulde aan Van Ostaijen, verscheen in 2016 Gedichten voor de kleine reus -ouverture van een nieuwe poëziereis. Op Wereldpoëziedag (21 maart 2018) lanceerde hij zijn poëzietestament Blauwboek. Gedichten voor de grote reuzin. foto: Koen Broos Interview door Marten Janse, Antwerpen, 28 juni 2018. Je bent dichter van een oeuvre. Blauwboek noem je […]