‘Je handen zeiden meer dan je kon’, dicht Betty Puttemans. Zo simpel kan het zijn de lezer te ontroeren, de kilte te verdrijven, de oneindigheid te omarmen. Herinneringen en toekomstbeelden maakt zij in pure eenvoud. ‘We leggen de kaarten van toen terug’ en ‘zweven als een gewoonte haastig voorbij’ maar staan af en toe stil bij deze poëzie.
De light verse-website ‘Het vrije vers’ bestaat tien jaar en ter gelegenheid daarvan verscheen de bundel ‘Er is light’, een uitgebreide selectie van de beste gedichten uit die periode. Voor lezers die weinig bekend zijn met light verse is dit een uitstekende introductie. De bundel bevat een schat aan dichtvormen en is ook daarom een aanrader. Een recensie van Hans Puper.
‘De maanbrief wil aanmanen iets te doen, het leven te omarmen omdat het eindig is.’ Met haar persoonlijke gedichten in haar debuutbundel Maanbrief aan het getij wil Inge Nicole het menselijke tekort en onze sterfelijkheid belichten, maar vooral wil zij de lezer aansporen. ‘Wees vrijgevig en deel herinneringen uit.’
Paul Demets geeft in zijn bundel ‘De aangelanden’ een stem aan mensen, dieren, planten en landschappen op het platteland door zich in hen te verplaatsen. De gedichten zijn ondanks hun meerduidige inhoud, eenvoudig en helder van taal. Hettie Marzak zegt hierover: ‘Dat wil niet zeggen dat de gedichten simpel zijn, integendeel; ook voor ervaren lezers zit er genoeg vlees aan om hun tanden op te scherpen.’
In de serie “favorieten van Meandermedewerkers” presenteert Peer van den Hoven zijn drie lievelingsgedichten. Hij koos voor werk van de dichters J.J. Slauerhoff, Konstantinos Kafávis en Marc van der Holst.