Recent kwam van Maria Barnas haar nieuwe bundel ‘Diamant zonder r’ uit, die gelezen kan worden als een zoektocht naar haar Poolse oma via de voor haar vreemde taal, het Pools. Eerder in 2022 werd Maria Barnas in Alkmaar benoemd tot stadsdichter. Vooral daarover sprak zij in het interview dat Jan Loogman met haar had.
Voor Frans Kuipers werd een liber amicorum (vriendenboek) samengesteld, ‘Iedere druppel is Atlantisch diep’. Peter Vermaat richt zich op de poëzie van Kuipers: ‘’Hoewel veel van de geselecteerde en becommentarieerde gedichten van Kuipers gaan over mensen, over vlees en bloed en daarmee een verwantschap met het vitalisme zouden kunnen suggereren, komt Kuipers voor mij uit deze bundeling vooral naar voren als een mens van taal, een dichter voor wie het woord en de uren onlosmakelijk, maar in voortdurend wisselende samenstellingen, met elkaar verbonden zijn, een ‘maker van taalvandaag’.’’
Een serie die wekelijks een antwoord probeert te geven op de vraag Wat Maakt Een Gedicht Goed? Kun je zo’n vraag wel beantwoorden? En toch gaan we het iedereen vragen. Het eenenvijftigste antwoord komt van Koos Hagen.
In de nagelaten bundel ‘Je moest me eens zien’ van K. Schippers, treffen we, volgens Adriaan Krabbendam , nabijheid, nonchalance, gemakzucht en ontroering aan. ‘’Het leeuwendeel van de gedichten bestaat uit wat ik noem ‘opsommingsgedichten’, waarin een reeks mededelingen, observaties, zegswijzen en aforismen rond een in de titel omschreven thema klaarblijkelijk willekeurig onder elkaar geplaatst worden, met soms een afsluitende opmerking of ‘conclusie’.’’
Recensie van de bundel Waarvandaan van Hans Tentije (Marc Bruynseraede)