Laurens Hoevenaren – Hoe ver is veilig hiervandaan?
Laurens Hoevenaren, winnaar van de Turing Gedichtenwedstrijd 2014, schrijft poëzie die lekker weg leest. Maar net als bij eten gaan lekker en goed niet altijd samen.
Laurens Hoevenaren, winnaar van de Turing Gedichtenwedstrijd 2014, schrijft poëzie die lekker weg leest. Maar net als bij eten gaan lekker en goed niet altijd samen.
Stefaan van den Bremt toont zich in zijn nieuwste bundel Kromzang een belezen dichter die niet geheimzinnig doet over de bronnen die hem inspireren, of dat nu een lied van Bertolt Brecht of een tekst van Octavio Paz is. Zijn oriëntatie reikt over verschillende taalgebieden en literaturen heen.
Trappen van Sebastiene Postma is een opmerkelijk debuut. De bundel bestaat uit 39 romeins genummerde gedichten, die tezamen een Engelse poëziegeschiedenis vormen en tevens persoonlijk gekleurde overdenkingen zijn over romantisch dichterschap, zowel in literair-historische zin – het accent ligt op de negentiende eeuw – als in het algemeen. Het is een zeer hechte bundel.
De persoonlijke symboliek is nadrukkelijk aanwezig, ook in de vorm. Net als de symbolisten aan het eind van de negentiende en begin twintigste eeuw lijkt Postma daarin een manier te zoeken om het onzegbare zegbaar te maken.
De Russisch-Joodse dichter Joseph Brodsky (1940-1996) werd geboren in Sint-Petersburg, toen nog Leningrad. In 1964 werd hij, tijdens het eerste openbare proces tegen een schrijver in de Sovjet-Unie, veroordeeld tot vijf jaar dwangarbeid. Zijn strafperiode duurde uiteindelijk anderhalf jaar. In 1972 emigreerde hij naar Amerika en in 1987 ontving hij de Nobelprijs voor de Literatuur. Brodsky keerde niet meer terug naar Rusland, stierf in 1996 in New York aan een hartinfarct en werd begraven in Venetië. De unieke positie in de wereldliteratuur die hij bij zijn overlijden innam, is in de afgelopen bijna twintig jaar alleen maar versterkt.
Kees Verheul stelde met Strohalmen voor de lezer een uitgebreide bloemlezing samen.
Sven Staelens (samen apart) omschrijft zijn werk zelf als gesamplede poëzie. Hij gaat aan de slag met bestaande gedichten en schept opnieuw poëzie. Goedkope gimmick of doordachte taalcreatie?
Staelens tovert prachtige zinnen uit zijn pen, maar soms gaan de woorden met hem aan de haal. Ligt het aan de samplemethode waardoor hij zichzelf in een keurslijf moet wringen, of wil hij nog teveel zeggen in te weinig woorden? Momenteel krijgt deze debutant het voordeel van de twijfel, maar hij moet snel zijn eigen stem vinden.