Levity Peters is onder de indruk van ‘26 woorden voor schoonheid’ van Nafiss Nia: ‘Je krijgt de indruk dat het schrijven van poëzie voor haar meer betekent dan het schrijven van een mooi gedicht. (…) Uit vrijwel al haar gedichten spreekt een grote gedrevenheid, ik zou bijna zeggen ‘haast’ – om uit te drukken wat zij op haar lever heeft, wat haar bezielt, verontrust, versombert, verdriet, vertedert.’
Lennert Ras: ‘Steeds op reis en altijd thuis’ is de bundeling van de honderd beste gedichten van de tiende Turing Nationale Gedichtenwedstrijd met een voorwoord van juryvoorzitter en Dichter des Vaderlands Tsead Bruinja.’ Het is een heel gevarieerde verzameling. ‘Er zitten veel pareltjes tussen. Alle dichters in Nederland kunnen er inspiratie uit halen en leren wat de kenners onder een goed gedicht verstaan.’
Hans Franse heeft genoten van ‘Lavend de liefde, de mooiste boezemverzen uit de wereldliteratuur’, bijeengestreeld door René Smeets. Hij neemt ‘dit boek mee naar [zijn] buitenlandse woon- en werkplek om daar in de hete zomer weg te kunnen dromen bij deze prachtige bloemlezing die ook mooi is om te zien.’
‘Hap ax le go me non’ is het debuut van de Vlaamse dichteres Veva Leye. Ze gebruikt alle talen waarmee ze in aanraking komt. Recensent Kamiel Choi: ‘Zo vinden we programmeertermen (‘no class def found error triggers’) en uitdrukkingen in het Frans, Duits, Engels, Grieks en Spaans. (…) Het lijkt me dat de bundel de stilzwijgende beperking van een taalgebied wil doorbreken. Het risico dat de auteur neemt, namelijk niet goed begrepen worden, is voor deze poëzie juist wenselijk, zolang het effect de interactie tussen de lezer en de tekst aanwakkert.’
In de vierde Poëzie Kort van dit jaar recensies over ‘Het onzegbare gezegd’ van Will van Sebille (Eric van Loo), ‘Soldaten’ van Jos van Daanen (Hans Puper), ‘De man waarmee iets was’ van Kees Engelhart (Levity Peters) en ‘Niet het krassen van de kraai’ van A.H.J. Dautzenberg (Eric van Loo).