‘Neem dit lichaam’ van Fatena Al-Ghorra is een avontuur, aldus Ernst Jan Peters, vanwege de sterke expressieve beelden in de gedichtenbundel. Al-Ghorra schrijft gedichten die niet direct toegankelijk zijn maar wel meteen indruk maken. Is hier sprake van een zoektocht naar de geheimen van lichaam en geest of van een wanhopige hunkering naar een plaats om te landen?
Herbert Mouwen over ‘Laiwarikon’ van Peter Ghyssaert: ‘De dichter lijkt geen onderwerp uit de weg te gaan. Zijn poëzieaanbod is zo groot, dat er niet aan te ontkomen valt gedichten tegen te komen waar je als lezer niet mee uit de voeten kunt. Het zij zo, gewoon doorbladeren en verder lezen, zo erg is dat niet. Voor de lezer heeft ‘Laiwarikon’ iets van een groeibriljant. Wellicht later nog eens proberen een ingang te vinden op het gedicht dat jou niet meteen binnenliet. De bundel niet te snel opzij leggen.’
‘Alleen maar later’ is een selectie uit de gedichten van Richard Foqué, gekozen door Bert Bevers. Ivan Sacharov: ‘Hij komt bij mij over als iemand die een geheel eigen weg bewandelt. Hij is authentiek. Maar het is een eenzame weg. Alsof het hem soms moeite kost om echt iemand toe te laten in zijn wereld. Dat in de latere gedichten het ijs een beetje lijkt gesmolten wil niet zeggen dat de poolreiziger is verdwenen.’
Hans Franse las ‘Bloemen in de regen’ en vindt dat Arjen Sevenster ‘erin is geslaagd vanuit pure, soms kleine menselijke ervaringen gedichten te schrijven die verwijzen naar een wereld van ontroering, van nu en later: heel het leven in één mystiek-poëtische ademtocht. Het is bevattelijke, gevoelige, mooi geconstrueerde en zeer ritmische poëzie.
Volgens Romain John van de Maele laat Els de Groen laat in haar bundel ‘Wakker vallen’ zien ‘dat er verschillende waarheden bestaan, niet in de zin zoals politici en populisten het woord misbruiken, maar in de fenomenologische context die elke vorm van verstehen meebepaalt. De titel ‘Wakker vallen’ had ook ‘Wakker schudden’ kunnen zijn. De bundel heeft me meermaals overtuigd van Els de Groens dichterschap (…)’.