Recensent Maurice Broere wordt geraakt door de nostalgie in ‘Hoe het verder moet’ van Bart Verstraete: ‘De lezer krijgt volop de kans zich mee te laten voeren. Een veelbelovend debutant met een scherpe kijk op detail, die dat in sprankelende taal weet te gieten. Mooie observaties die niet vragen naar een diepere betekenis. Er staat wat er staat en dat staat als een huis.’
De light verse-website ‘Het vrije vers’ bestaat tien jaar en ter gelegenheid daarvan verscheen de bundel ‘Er is light’, een uitgebreide selectie van de beste gedichten uit die periode. Voor lezers die weinig bekend zijn met light verse is dit een uitstekende introductie. De bundel bevat een schat aan dichtvormen en is ook daarom een aanrader. Een recensie van Hans Puper.
Paul Demets geeft in zijn bundel ‘De aangelanden’ een stem aan mensen, dieren, planten en landschappen op het platteland door zich in hen te verplaatsen. De gedichten zijn ondanks hun meerduidige inhoud, eenvoudig en helder van taal. Hettie Marzak zegt hierover: ‘Dat wil niet zeggen dat de gedichten simpel zijn, integendeel; ook voor ervaren lezers zit er genoeg vlees aan om hun tanden op te scherpen.’
Hans Puper over deel 4 van ‘Dagen van Van Putten: ‘Engelhart probeert in zijn epos de kern van het bestaan te vatten door dagelijkse gebeurtenissen te beschrijven; als we al gedachten van personages leren kennen, dan zien we die – in de gebruikelijke mijmeringen althans – niet van binnenuit: er is een alwetende verteller aan het woord.’
Marc Bruynseraede bespreekt ‘Syllaben van verdwijn’ van Erick Kila: ”Het existentialistische ervaren van het ‘niets’ houdt de dichter constant bezig. De tijdelijkheid is een onverbiddelijk gegeven. Wat rest is een summiere inventaris van de werkelijkheid. Dat vertaalt zich in een poëzie die staccato geschreven, gelezen én begrepen dient te worden. Een inventaris van taal waarin stiltes en in te vullen betekenis groter zijn dan wat er staat.”