Jan De Bruyn houdt van Engelstalige poëzie en vertaalde gedichten van Robert Bley, Louis Jenkins, Louise Glück, Simon Armitage en e e cummings. Zijn eigen werk bevat aanschouwelijk denken, ‘het vieren en inhalen van een vliegertouwen langs die strakke parabool’ en verscheen in diverse literaire tijdschriften.
Ze schrijft al meer dan 40 jaar gedichten, Erna Schelstraete, maar de kriebel om te publiceren kwam pas toen ze een vierjarige schrijfopleiding volgde. Na prijzen en nominaties en opname in verzamelbundels, verschijnt dit najaar een eigen bundel gedichten, prachtig samenvallend met het beeldend werk van haar man. Het was het wachten meer dan waard!
Met haar werk doet dichter en performer Lies Jo Vandenhende onderzoek naar de kruisbestuiving tussen papier en podium. Daartoe beklimt ze menig podium in België en Nederland, geeft workshops en lezingen, werkte ze aan twee voorstellingen en toerde ze met de Poëziebus. In 2016 debuteerde ze met een cyclus gedichten in Deus Ex Machina.
Deze wetenschapper zet zijn wetenschappelijke dissertatie om in gedichten, welk bewijs levert zijn poëzie? Dichten is voor hem net als onderzoek doen, vragen stellen. Hij onthult hier “het op één na grootste geheim van onze aarde”, we schuiven graag aan bij het college van Bauke Steenhuisen.
Zeven gedichten om de oorlogsdoden te herdenken. Zeven, soms vergeten, dichters. Levende woorden die we vaak niet willen lezen, herinneringen aan situaties en omstandigheden die zich – ondanks alles – herhalen. Dat we nooit meer zoek mogen raken, dat er altijd getuigen zijn, dat geen droom vergeefs is….