Meandermagazine
Wat Maakt Een Gedicht Goed? (32)
Een nieuwe serie die wekelijks een antwoord probeert te geven op de vraag Wat Maakt Een Gedicht Goed? Kun je zo’n vraag wel beantwoorden? De medewerkers van Meander zijn achtereenvolgens serieus, speels, poëtisch, humoristisch, streng, onderhoudend, kort, (iets) te lang, verlegen, duidelijk, zeker, geërgerd, motiverend, vluchtig of vragend. Het tweeëndertigste antwoord komt van Annet Zaagsma.
arnoud rigter & sieger baljon - controversiële diersoort
‘controversiële diersoort’, samengesteld door arnoud rigter en sieger baljon, is een bloemlezing, maar je kunt hem net zo goed als een op zichzelf staande bundel beschouwen: hij bestaat uit vijf afdelingen en de namen van dichters staan niet bij de afzonderlijke gedichten, waardoor ze optimaal op elkaar inwerken en een onderlinge samenhang vertonen. Een recensie van Hans Puper.
Gek, ziek en geniaal.
Karel Wasch heeft zich vaak afgevraagd hoe het mogelijk is dat in één persoon verschillende karakters zijn verenigd. Hij noemt Achterberg en Arends, Willem de Mérode, Verlaine en Ezra Pound. “Onze Lieve Heer heeft vreemde kostgangers, vooral dichters. En worden Uw gedichten de hemel in geprezen, vraag U dan af of U niet knettergek bent of op zijn minst gestoord!”
De favorieten van Monique Wilmer
In de serie "favorieten van Meandermedewerkers" presenteert Monique Wilmer haar drie lievelingsgedichten. Zij koos voor werk van de dichters Mieke van Zonneveld, Martinus Nijhoff en Atze van Wieren.
Rik Andreae – Landschap met blauwe schutting
De bundel ‘Landschap met blauwe schutting’ van Rik Andreae is alweer zijn vijfde. Maurice Broere vindt de poëzie van Andreae intrigerend, maar ook ondoorgrondelijk. Niet vanwege de diverse thematiek, die is herkenbaar met onderwerpen als natuur, ouder worden en de dood. ‘De verzen zijn vaak vervreemdend en soms absurdistisch. Een kennismaking met dit werk was voor mij zeker de moeite waard.’
Poëzie als bom die pas ontploft als de lezer de pin uit de granaat kan trekken.
Marc Tiefenthal is gelukkig bevrijd van ambitie en drang. Poëzie gaat voor hem om betovering of witte magie. ‘Ik denk dat de schrijfschoolcultuur die betovering doorbreekt, omdat het bij die opleidingen te veel gaat om het vertellen van een verhaal. Echte poëzie is voorbij het verhaal, het is veel nauwer verwant aan de muziek.’