Meandermagazine

‘Ik ben een introverte schaduwloper’, zei Romain John van de Maele eens over zichzelf. ‘Iemand die de stilte zoekt en nodig heeft.’ Als dichter streeft hij ernaar om inzichten en ervaringen te delen, toegankelijk te zijn, en wanneer hij daarbij gebruikmaakt van metaforen, zijn die vaak door de natuur geïnspireerd. Dat geldt ook voor zijn nieuwe bundel waaruit we hier mogen delen.

Volgens Jeanine Hoedemakers hebben volwassen ergens in zich een jeugdige lezer bewaard die kan genieten van jeugdpoëzie. Ze bespreekt de bundel van Edward van de Vendel met de titel: ‘Hannes en Hassan weten meer dan jij’. Op ludieke wijze maken we kennis met de belevingswereld van de twee katten op de cover: ‘De linker kat is Hannes en de rechter Hassan. Het zou best andersom kunnen zijn natuurlijk. Ze kijken je allebei aan en je begrijpt dat je het fout doet.’

Karel Grazell, dichter, essayist en tekstschrijver blijft bekend door een zin die publiek bezit is geworden en waarschijnlijk miljoenen malen geciteerd is, maar toch…zeg nou zelf: zou je bekend willen blijven met deze weliswaar volmaakte, grammaticaal perfecte en aansprekende zin ‘Beter Kips leverworst dan gewone leverworst’? ‘Een mens moet zich zo omringen dat hij de poëzie vanzelf ontmoet.’ was ook van hem.

Goedele Hooremans brengt een eresaluut aan de Vlaamse dichter Guido Gezelle (1830 - 1899). Zij bespreekt het gedicht 'Duiven' dat Gezelle een jaar voor zijn dood schreef.

Daan Doesborgh kon bij de recensie van zijn bundel ‘Moet het zo’ opgelucht ademhalen. Ivan Sacharov had hem aardig goed begrepen. Er zaten fraaie vondsten tussen. In gesprek met Janine Jongsma blijkt dat onze recensent wel een precair onderwerp buiten beschouwing heeft gelaten. De dichter is hier helder over: ‘mijn interpretatie is niet waardevoller of juister dan die van een ander. Alles betekent alles tegelijk.’ Het commentaar van Daan Doesborgh.

‘Wat is het nou?’ vroeg de redacteur van Bart Koubaa toen hij het manuscript inleverde. ‘Is het poëzie, is het proza? Iets ertussen?’ Zelf ligt hij daar niet wakker van. De inhoud dicteert de vorm. Zijn gedrag, dus ook zijn schrijven, wordt bepaald door de wetten van de natuur, alleen zijn die niet altijd voorspelbaar.