Recensies

Ivo van Strijtem stelde de bloemlezing ‘Terug naar toen we begonnen. Pieter Bruegel de Oude in 40 nieuwe gedichten’ samen. "Rond tien meesterwerken van Bruegel groeperen zich telkens vier gedichten’ schrijft hij in zijn ‘Woord vooraf’'. Romain John van de Maele is niet onder de indruk: ‘[Het] is een zeer heterogene bundel, die vaak overtuigende gedichten bevat […] die helaas helemaal niet passen in de terugblik op het werk van Bruegel. De caleidoscopische benadering is niet echt geslaagd.’

Dit voorjaar verscheen ‘Tachtig. Zijn mooiste gedichten’, samengesteld ter gelegenheid van de tachtigste verjaardag van Victor Vroomkoning. Het lezen van de 120 gedichten werd door Eric van Loo ervaren als een bescheiden avontuur: de dichter blijft vaak wel erg dicht bij huis. Een erotisch uitstapje en een veranderend perspectief met het ouder worden zorgen voor de broodnodige afwisseling.

‘De mooiste gedichten van de wereld’ is een bloemlezing van dichtwerk dat is voorgedragen tijdens één van de vijftig edities van Poetry International. Een avontuurlijke bloemlezing, aldus Ernst Jan Peters, want elk gedicht is gekozen door een Nederlandse dichter en zij of hij geeft daar ook een motivatie bij. Zo boeit dit jubileumboek op twee verschillende manieren.

Marc Bruynserade over ‘Warhoofds leerdichten’ van Alain Delmotte: ‘[We zien] dat Alain Delmotte zijn vertrouwd begrip van Warhoofd niet losgelaten heeft, maar integendeel nog versterkt heeft, via de formule van de ‘leerdichten’. Twijfel, angst en onzekerheid hebben plaatsgemaakt voor het imperatief van de leerstelligheid. De leerstelligheid van de betrekkelijkheid en twijfelachtigheid der dingen.’

Vijftig jaar na haar debuut brengt dichter en beeldend kunstenaar Lucienne Stassaert (Antwerpen, 1936) met ‘Intermezzo’ een zorgvuldig samengestelde en mooi verzorgde bundel uit. Eric van Loo is onder de indruk van de gedichten van de oudere dichteres: “Niet altijd door het poëtisch gehalte, maar wel door het nietsontziende zelfonderzoek dat in deze verzen is neergelegd.”

Kamiel Choi over ‘Beyond here lies nothin” van Herman Rohaert: ‘[De] bundel lijkt een poging om het bijtende zuur van het nihilisme te overwinnen door onze herinnering met de gouddraad van de liefde te verweven. (…) Ondanks de sensuele toonzetting maakt deze bundel een programmatische indruk. Esthetische, speelse zintuiglijke beelden worden afgewisseld met cryptische uitlatingen, coderingen van wat er kennelijk gezegd moet worden. Ik betwijfel of dit de bundel sterker maakt.’

Herbert Mouwen over de nieuwe bundel van Albertina Soepboer: “Vertakkingen’ is qua vorm en inhoud een wonderlijke bundel. Verwondering van mijn kant was er tijdens het lezen voortdurend, maar aan bewondering ben ik niet toegekomen, daarvoor is deze poëzie voor mij vooralsnog te raadselachtig en te hermetisch. Maar ik heb de bundel niet definitief opzij gelegd, ik blijf mijn weg zoeken in deze poëzie.’

Norbert de Beule (1957) is voordrachtskunstenaar en leraar Nederlands te St. Niklaas (België). Met ‘Vigor anorexia. Een misboek’ schotelt hij de lezer een speelse en dikke bundel voor. Een bundel waar volgens Kamiel Choi het plezier in taal op iedere bladzijde van af spat: ‘een panopticum van onze cultuur, een wildgroei van associaties die reiken van Franciscus van Assisi tot Facebook en van wielrennen tot kerkorgels’.

Hans Puper is onder de indruk van ‘Exclusief’ van Michael Tedja: ‘Net als de samenleving die de dichter beschrijft, is zijn poëzie veelzijdig, dynamisch, ongrijpbaar soms. (…) Je raakt met hem in gesprek, je discussieert, reflecteert en dat is nooit echt klaar.’ Dat komt door de meerduidigheid en de sterke samenhang. ‘De gedichten vloeien soms uit elkaar voort, soms commentariëren ze elkaar of ze veranderen de betekenis van voorgaande gedichten enigszins.’