Het repertoire van een eigen bestaan
‘Bij poëzie gaat het mij om het onzegbare zegbaar te maken. Dat is mijn streven’, vertelt de Vlaamse dichter Geert Jan Beeckman (1961). ‘Ik zeg ‘streven’, omdat dit het hoogste goed is dat een schrijver of andere kunstenaar kan bereiken in zijn of haar doen. Deze vaststelling noopt mij te zeggen dat wie dicht, of anders aan de kunst is, veel nederigheid aan de dag moet leggen.’