Gedichten
Tijs van Bragt
Rotterdam
Hier zijn geen velden
Boven de haven hangen wolken
En trams trekken lijnen van staal
De stad spreekt niet mijn taal
En de mensen groeten niet
Schippers lopen hier hun ritme
Hun avond brengt madammen
En in de ochtend is men brak
De bloesem pluist aan elke tak
Maar de mensen zien het niet
De stad waar ik geboren ben
Het eerste licht in mijn ogen
Onze lijn werd hier bewaard
Mijn naam in haar speelkaart
Maar de mensen weten niet.