Gedichten
Myrte Leffring
Val
Een koorddanser was zij,
op brede planken,
ijzeren stangen de lianen
in een oerwoud
zonder kerken
Avond aan avond
zocht zij het gevaar
in oversteken
zonder kijken
droeg zij haar tas
soms aan de straatkant
aan een schouder
keek eens de dood
recht in de ogen
in de etalage van
een grossier in zerken
Vaak hoopte zij op groots
en anders
of anders dood
en dat niemand
het zou merken