De Rotterdamse dichter Leyn Leynse (Amsterdam 1941 – Parijs 2006) was mij tot voor kort volstrekt onbekend. Nu ik de door Eddy Elsdijk en Rien Vroegindeweij bezorgde uitgave Nadagen. Nagelaten gedichten en een keuze uit ander werk gelezen heb, verbaas ik mij erover waarom Leynse niet al lang een grote naam is in de dichtkunst van de laatste veertig jaar.
(advertentie)
Op de valreep van 2012 verscheen het decembernummer van Hollands Maandblad. Onverwoestbaar blijkt het blad, dat volgend jaar toe is aan jaargang 55. De ronde jubileumgetallen daarna haalt het ook nog wel.
De Zuid-Afrikaanse dichter Daniel Hugo vertaalde eerder de poëzie van Gerrit Komrij, Herman de Coninck en Rutger Kopland. Met In plaas van die stilte voegt hij daar ‘n Keuze uit die gedigte van Miriam Van hee aan toe. De tweetalige bloemlezing is zeker representatief voor haar werk en Hugo vertaalt naar behoren. Alleen jammer van de vele zetfouten in het Nederlandse deel.
‘Wat heeft u wel overwogen maar nog niet geprobeerd?’ Neefje ruikt naar meccanodoos Ik kijk naar hem, de doos in mijn handen Alles zit er weer in ‘Een sterke rug kent geen pijn’ De doos zakt scheef; schuivend staal, losse schroeven Hem nu gewoon terugzetten op de bovenste plank en neefje vragen of hij mamma’s auto al hoort ‘Wat heeft u wel overwogen maar nog niet geprobeerd?’ Van meccano een fietszitje bouwen en er net zo lang mee door de stad fietsen tot je een zoon hebt, een dochter Het neefje ontvoeren Schuivend staal, losse schroeven Man wiegt meccanodoos Luistert […]