Bart Janssen maakt het een lezer in zijn nieuwe bundel mondgreep niet eenvoudig. Te beginnen al met de titel. Hoe moet die begrepen worden? Gaat het om een greep (woorden, zinnen) uit de mond? Of om een greep van de mond (bijten)? De term heeft iets gespannens, iets ongemakkelijks, alsof de twee woorden waaruit hij is samengesteld elkaar in een soort houdgreep houden.
In zijn nieuwste bundel We zijn al lang onderweg vertelt Jasper Mikkers een universeel verhaal, wat je ook kunt zien aan de gebruikte locaties. Beeldde hij in zijn vorige bundel de binnenwereld van de erotische liefde uit, nu richt zijn dichtersoog zich op de reisverhalen die kenmerkend zijn voor de levensgeschiedenis van de mens in algemene zin.
Heel de bundel ademt een sfeer van oude verhalen, verhalen ‘over helden en / godinnen, hartstocht, list en straf’, al zal niet ieder mens zo’n odyssee in zijn of haar leven meemaken. Er zijn, zoals we in ‘Het eiland’ kunnen lezen, ook thuisblijvers die weemoedig nippen aan een beker wijn.
(advertentie)
Pallas van Huizen (pseudoniem van Pieter Simon de Winter, 1978) is pleitbezorger van de poëzie. Hij publiceert op tal van internetsites en gaf in eigen beheer twee bundels uit.
Pallas van Huizen
Vertraagde opname
In afwezigheid toont zich de ander.
Bewoond door de ochtend, de zonderling
die strijkt op blote voeten.
Alles wat zij zegt is een leugen.
De straat parkeert de auto’s.
Koffie rijpt in de zon.
De muur voor zijn gezicht
vertelt hem zijn waarheid.
Hij heeft ze gezien,
zijn onzichtbare vrienden.
Zijn vrouw heeft met ze gepraat.
Twee handdoeken hangen in de sneeuw.
Roerloos, bevroren. Het beeld staat stil.
Er gebeurt niet veel. Verkeer gaat verder.