In Wel verbinding geen contact roept Guido Utermark een wereld op die vertrouwd overkomt, maar waarmee je geen wezenlijke verbinding lijkt te kunnen maken. Je lijkt deel uit te maken van een laboratoriumexperiment waarin emotie is vervangen door de koele of kille vaststelling van waardevrije feiten. Dat is bepaald verwarrend, maar wanneer je je eraan durft over te geven heel soms ook humoristisch.
Vrijdag 30 januari, tijdens de landelijke Poëzieweek, strijden de acht beste poetryslammers in TivoliVredenburg in de finale om de titel Slampion 2015, de Gouden Vink-trofee en 1000 euro.
Op 14 januari worden de halve finales gehouden. In Meander stellen we in een aantal afleveringen de regionale slamkampioenen voor die daaraan zullen deelnemen.
Jelmer van Lenteren (1987) Winnaar jaarfinale van de U-slam in Utrecht DINGEN DIE JE KUNT LEREN VAN EEN KOFFIECAFÉ: Buiten is het koud maar binnen weer te heet. Hipsterness gaat aan zichzelf tenonder. Werken aan een hoge tafel is kut, bovendien is naar voren hangen om je poëzie te lezen slecht voor het blijven staan van je kruk. Koffie wordt heter geschonken dan noodzakelijk maar koelt sneller af dan je wilt. Vrouwen van zestig willen tatoeages. Moeders van schreeuwende koters lachen hun kind de verdoemenis in. Koffiecafépersoneelmeisjes zijn lief. Ander gedicht van Jelmer op YouTube Max Greyson (1988) Winnaar Poetry […]
Martin Carrette bespreekt een gedicht van de jong overleden ‘treurige prins’ der Vlaamse poëzie: Jotie T’Hooft.
In Opzichtige stilte heeft Leonard Nolens de binnenwereld van de maatschappelijk gemarginaliseerde mens naar buiten willen brengen door zich in te leven diens situatie – sterker nog, door de benarde existentie te tonen waarin deze mens gevangenzit.
Door de binnenwereld binnenstebuiten te keren geeft hij inzicht in wat ten diepste de ervaring is die leven heet. Wat Nolens de ‘wij’ en de ‘ik’ uit zijn vierdelige bundel laat ondergaan, is tevens een metafoor voor de positie van de dichter in de moderne samenleving. Een dichter heeft zijn sensoren op de werkelijkheid gericht, maar blijft daarin van nature een buitenstaander. Wat hem onderscheidt van de oplettende lezer, is zijn distantie tot diezelfde werkelijkheid en zijn scherpe waarneming en verwoording ervan. In die positie manoeuvreert hij zich in de rol van de nar die de ongewenste waarheid op tafel legt.