Gedichten
WREVEL Duindagboekgedicht 8Vanuit fragmenten Smartphone opnamen Vanuit een aanvankelijk weinig dreigen, plengt plots de tartenderegen die alras het vergezicht vernevelt naar een triestige lente.Daar waar de vogels leken begonnen moeten zij bijtijds eenonverkwikkelijker toevluchtsoord. Dit onuitstaanbaar chagrijn dat bannelingen kweekt wil mijnspoedende tred dirigeren. Het narrig duin geeft nog geen soelaaswaarop ik gaarne had gewacht. Moet ik mij dan zo waarachtigvrienden wensen? Het verdonkeremaant tegen elk beoogd begrip. Dat arriverengeen daadwerkelijke bondgenoten biedt. Nat geworden, eenteleurstelling wijzer, schijnt het nimmer ooit een gastvrijer plek – PWN duinen Egmond aan den Hoef, maandag 4 april 2016 OBSCUUR Smartphone gedicht Het glinsterend […]