Mona Thomasse
Hoe lang geleden is het dat wij een belofte voor de toekomst waren? Gelukkig is onze hoop gevestigd nu op Mona Thomasse die schrijft alsof ze nooit anders gedaan heeft. Bij en met haar ‘kraken trappen in een zelfbedachte taal’, ‘porselein lacht’, ‘beelden snerpen nog ergens’ en ‘punten vormen woorden’. En die cello bespeelt ze ook nog eens!