'ik probeer steeds een alternatieve invalshoek te vinden, zodat de lezer hopelijk iets nieuws onder ogen krijgt.'
door Alja Spaan
-
Willem Tjebbe Oostenbrink (Grijpskerk, 1963) dicht en draagt voor in het Gronings en het Nederlands. Hij organiseert workshops over poëzie en conceptueel denken.
Zolt en Stof is de tweede bundel van Willem Tjebbe Oostenbrink (2017). In februari kwam zijn derde bundel Uutkomst (Uitkomst) uit (Huus van de Taol, Beilen 2024) met gedichten in het Westerkwartiers (West-Gronings). Hij ontving voor zijn poëzie o.a. de Duitse Johann Friedrich Dirksprijs (2017) en tweemaal de Borslaprijs (2014 en 2021). Gedichten van hem zijn verschenen in diverse bloemlezingen, o.a. van de Nationale Gedichtenwedstrijd. In de publieke ruimte is zijn poëzie te vinden met Groningse, Nederlandse en Friese teksten. Een aantal gedichten zijn in het Duits gepubliceerd.
foto © Teodozja Wieloch
Hoe ben je bij Meander terechtgekomen? En wat doe je bij Meander?
Eens raakte ik in gesprek met Alja Spaan, die me uitnodigde gedichten te sturen. En zo heb ik gedichten in het Westerkwartier (West-Gronings) met vertaling opgestuurd. Vervolgens ben ik gevraagd om te schrijven over streektalen in relatie tot het Nederlands. Daarna volgden andere columns.
Wat vind je leuk aan deze klus?
De ruimte om over allerhande zaken met betrekking tot poëzie en taal mijn gedachten te laten gaan en mezelf te dwingen om helder en genuanceerd zaken te benoemen. Daarbij probeer ik steeds een alternatieve invalshoek te vinden, zodat de lezer hopelijk iets nieuws onder ogen krijgt.
Een samenhangend betoog schrijven kost mij wel veel tijd. De redacteur liet eens weten dat ze niet zoveel van mij zelf terugvond in een column. Dat begrijp ik wel – voor een deel dan. Ik ben terughoudend met het rondstrooien van meningen, omdat ik bang ben dat lezers gemakkelijk afhaken bij al te te prikkelende formuleringen.
Wat was het eerste gedicht dat je las (of hoorde)?
Mogelijk was het op de kleuterschool. Dikkertje Dap zat op de trap was een liedje van Annie M.G. Schmidt dat ik heb geleerd. Ik leerde gedichten en opzegversjes voor bruiloftsfeesten van ooms en tantes. Daarnaast een psalm; 139 is heel mooi. Op de middelbare school was ik in literatuur geïnteresseerd, niet speciaal in poëzie. Boeken zoals: Van oude mensen de dingen die voorbijgaan, De komst van Joachim Stiller; Karakter.
Tegenwoordig lees ik veel poëzie. Voor mijn workshops poëzie lezen gebruik ik recenter en oudere gedichten. Onlangs heb ik de bloemlezing Mien Moeke is n grieze vrijdagmörn van Achterberg in 't Gronings gelezen (vertaald door Fré Schreiber en Hans Werkman).
Voegt luisteren iets toe aan een gedicht?
Luisteren is heel belangrijk maar zelf vind ik 't moeilijk om voor langere duur aandachtig naar poëzie te luisteren.
Ik draag graag voor. Voordragen heeft als voordeel en nadeel dat de luisteraar de vorm van het gedicht en de schrijfwijze niet ziet. Zoals een zin: Een kind tekent op de straat/klinkers. Het is veel mooier om die uit te spreken dan te lezen, want dat laat in het midden of straat/klinkers één of twee woorden zijn.
Is interactie met je lezers belangrijk?
Voordragen heeft als voordeel dat je interactie met lezers hebt. Dat is voor mij waardevol. Soms krijg ik reacties van lezers over de mail. Dan neemt iemand de tijd om met meer dan een enkel woord te laten weten wat het gedicht doet. Het is vaak commentaar van mensen die jouw gedicht aandachtig gelezen hebben. Soms moet ik bij een reactie wel even slikken, maar eigenlijk kun je met reacties altijd je voordeel doen.
Drie gedichten
