“Het is een aardig gebruik om de honderdste geboortedag van een schrijver niet ongemerkt voorbij te laten gaan.” stelt biograaf Jan van der Vegt maar op 30 november 2019 bleef het stil en vergat men de honderdste geboortedag van Jan G. Elburg. Met een prachtig voorbeeld uit de rijke poëzie van Elburg en deze column van Van der Vegt maken wij dit een beetje goed.
Wie gedichten op voorhand autobiografisch leest, kan veel mislopen. En kun je eigenlijk wel biografisch schrijven? Een column door Hans Puper.
“Als twee dichters elkaar omhelzen lacht de hemel”. Een column vol heimwee, zinderende hitte, vriendschap, kunst, geuren en kleuren en de stem. Waar de een stopt, neemt de ander het van hem over. Hans Franse denkt nog vaak terug aan deze dag.
H. Marsman schreef ooit, dat het graan des levens wordt omgestookt tot jenever der poëzie. In deze decembermaand, rijk aan gedichten, rijk aan drank, buigt Eric van Loo zich op een andere wijze over de verhouding tussen alcohol en poëzie.
Pubers onderwijzen, daar ben ik niet laconiek genoeg voor, dacht columnist Jan Loogman, maar het ging prima. Er werden woorden genoteerd, zinnen gevormd, lijstjes gemaakt die aan het Sinterklaasfeest deden denken en daaruit werd gekozen: drie woorden. Uit drie woorden kan per slot van rekening een prachtig vers ontstaan. En dat is een geweldig cadeautje.