Alleen de titel van zijn bundel wekt al het vermoeden dat hier geen doorsneedichter aan het woord is: ‘Gisteren droomde ik dat ik een dj was.’ Sander de Vaan maakte een interview met dichter-performer Frank Báez over buigende politieagenten, menselijke papegaaien, naakte gedichten en nog veel meer.
Moeten moet een dichter niks, zegt David Troch, en dat hij nog beter dan vroeger weet waar hij met zijn eigen werk naar toe wil. Zoals hij graag verschillende genres leest, heeft hij er ook behoefte aan om in diverse genres te schrijven. Dankzij de beperking van het door hem uitgevonden eenlettergreepgedicht heeft hij het plezier herontdekt van het schrijven van poëzie. Professor worden kan altijd nog.
Rashida Boukhizou heeft soms het gevoel dat ze al tien levens heeft geleefd maar nu is ze waar ze wil zijn. “De woorden doen het werk.” Hoewel ze per ongeluk begon met dichten, betekende het meteen al veel voor haar. Ze vraagt ze zich altijd af: moet er iets van lijden of strijd aanwezig zijn in je persoonlijke leven om goede kunst te maken?
Margreet Schouwenaar dacht als kind ‘dat de wereld niet zou bestaan als ik zou zwijgen’. Ze houdt enorm van woorden, ‘dat zoeken naar een taal die nieuw maakt, naar die zinsverbanden en die woordkeuze die de valluiken van betekenis openzetten. Taal is zowel de strakgespannen kabel voor de koorddanser als het touw aan de reddingsboei.’
Poëzie is voor Annet Zaagsma schrijven met je hart. Ze pleit graag voor experimenteerruimte voor buiten-grammaticale taalvondsten, vorm, interpunctie, neologismen etc. “Dadaïsme zou ook nu nog een revolutie zijn, als het inmiddels niet als stijlvorm weggezet was.” Ze houdt erg van collages, zowel met woorden als fysiek met bijvoorbeeld papier of textiel. De lezer in haar hoofd moet niet storend gaan werken.