In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het achtendertigste gesprek, met Paul Bezembinder. Over Meander als thuishaven maar Nederlands niet langer een cultuurtaal en laaggeletterdheid en ontlezing het cultuurbeleid, over bezuiniging en tekort, eenzaamheid en ontreddering, het eeuwigdurend tijdloos nu maar ook over de illusie die hij graag koestert: dat poëzie er altijd al geweest lijkt te zijn.
Voor Stevine Groenen gaan poëzie en andere vormen van kunst hand in hand. De gelaagdheid van een schilderij, beeldhouwwerk of muziekstuk kan haar erg beroeren. Ze is veel bezig met hoe we deze wereld achterlaten. ‘Poëzie kan leiden tot het begrijpen van wat er gebeurt, mensen op een andere manier laten kijken naar natuur, waarin wij ons zo nadrukkelijk manifesteren en gedragen als een kudde olifanten in de porseleinkast’.
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het zevenendertigste gesprek, met Jinze de Klerk. Over hoe het misschien nodig is voor een magazine als het onze om wat interactiever te worden, verbindingen aan te gaan, met ruimte voor discussie, debat, interpretatie en andere sociale media maar ook over poëzie en literatuur als een vorm van kunst.
Aangezet door zijn grote passie voor de natuur en de taal werd Ivo de Wijs cabaretier, tekstdichter, presentator, kinderboekenschrijver, wat al niet. Het aantal liedjes dat hij schreef, zal ruimschoots de duizend overstijgen. En op zijn lauweren rusten is er nog niet bij, al zal hij zich niet meer wagen aan bewerkingen van oude Nederlandse literatuur. Een interview van Inge Boulonois.
Ruud Offermans maakt gedichten van het restmateriaal van zijn verhalen. Zijn poëzie wordt geheel intuïtief geschreven terwijl zijn proza meer op het denkvermogen geconcentreerd is. De rol die de poëzie in zijn leven speelt is louter existentieel: waar ben je? waar ga je naartoe? waar kom je vandaan?, wat wil je? Zijn universele thema is taal en landschap. Vooral daar waar beide samenkomen.