Recensies

Serge van Duijnhovens Vuurproef is de getuigenis van iemand die op een keerpunt in zijn leven lijkt te staan en zich daarvan rekenschap gevend meteen ook het totale menselijke bestaan beschouwt. Het is de serieuze onderliggende teneur van een bundel die beoogt 'waarheid' te schrijven.

Een romantisch dichterschap, dat van Rogi Wieg. Een dichter die ook zijn nieuwste bundel Afgekapt dichtwerk de grote onderwerpen liefde, vriendschap, dood, vergeefsheid, zo op de huid zit, dat het onvermogen om ze in taal te vangen zich uit als verstarring.

In de reeks vertaalde van uitgeverij P Al weer enige tijd geleden verscheen Beschrijving van de leugen (Descripción de la mentira) van de Spaanse dichter Antonio Gamoneda, vertaald door Bart Vonck. Het derde deel in een serie over de vertaalde poëzie van Uitgeverij P.

Maarten Embrechts schrijft in Dagen van koffie en van brood autobiografische poëzie, die – in mijn ogen althans - enigszins folkloristisch aandoet. Als niet-Belg proef ik duidelijk verschil. Maar dat is niet het punt wat hij wil maken, denk ik. Embrechts gaat het meer om de worsteling van het volwassen worden in een milieu dat niet onverdeeld positief staat tegenover een andere (seksuele) geaardheid. Een geaardheid, mogen we aannemen, die ook bij de band met zijn moeder – met wie hij zich meer dan eens vergelijkt – een belangrijke rol speelt.

Met de gedichten van Dani&3235;l Vis in Crowdsurfen op laag water is het een beetje als met de kunstwerken van Jeff Koons, die, of je wilt of niet, zich in je geest nestelen om nooit meer uit te vliegen.

In zijn bundel De drift van Sneeuwwitje, Sprookjes/Gedichten volgt Bas Belleman de bestaande sprookjes vrij trouw, maar diept de drijfveren van hoofd- en bijfiguren verder uit. Daarbij geeft hij nieuwe woorden aan vertrouwde verhalen. Een eerbetoon aan vertellers van lang geleden.

Het moet schrikken geweest zijn voor de Hollands Maandblad-redactie, het overlijden van Vroman (toch nog!) en Brandt Corstius. Beiden waren met blad en lezers vergroeid.

Lambert Wierenga schreef met Ziezo poëzie. 48 moderne nederlandse gedichten in de kijker een vervolg op het in 2011 verschenen succesvolle Zo werkt poëzie! Techniek en thematiek in 60 moderne nederlandse gedichten. Wat gold voor het eerste boek, geldt onverminderd voor het tweede. Stap voor stap, regel voor regel en vaak woord voor woord en meer dan eens vanuit een andere optiek herbeginnend, nodigt Wierenga de lezer uit met hem mee te lezen. En via hem als het ware met het gedicht zelf en dus uiteindelijk met de dichter, die trouwens in bijna alle besprekingen op de achtergrond blijft. De tekst staat voortdurend centraal.

De poëzie van Frans Kuipers in Molwerk ademt een poëtische levenshouding. Feiten waarover hij schrijft, hebben voor hem een diepte die een gemeenschappelijke grond verraden. Alles wat hij waarneemt ervaart hij als op een geheimzinnige manier aan hem gelieerd. Het taalmeesterschap van Kuipers is verbluffend. Hij weet muziek in taal te schrijven, is in zijn woordkeuze een meester; niet alleen staat elk woord op de meest geëigende plek, maar is juister dan welk synoniem ook. Hij is een woordbouwerdie in het taalspel de teugels zo vast in handen heeft, dat hij exact uitkomt waar hij wil: het in kaart brengen van het onbestendige: