Poëzie om de wereld te veranderen. Met een bijdrage aan het kunstproject Architectual Healing heeft de Haarlemse Dichtlijn geholpen de naargeestige sfeer uit het monumentale gevangenisgebouw, de Koepel, te verdrijven. Een voorpublicatie van drie gedichten uit de bundel, geschreven door de organiserende dichters van dit project. Uitgave in de PoezieWeek, januari 2019, die als thema Vrijheid draagt.
Romain John van de Maele volgt al meer dan veertig jaar het werk van Bert Kooijman. Hij beschouwt diens jongste bundel ‘Binnen bereik’ als een daad van rechtvaardigheid: de dichter heeft vroeger vaak zijn moeder herdacht, nu zijn voor het eerst ook gedichten aan zijn vader gewijd. De bundel als geheel doet hem qua sfeer aan de herinnerings- en afscheidsgedichten van Louis Paul Boon denken. ‘Het is een sobere bundel, vol gedichten die als het ware gesneden zijn in jade om de emotie te vrijwaren.’
“Poëzie is voor mij een taalspel en een binnenweg naar het gevoel.” Taco van Peijpe legt de route voor ons neer.
Ivan Sacharov bespreekt de bundel ‘Waarvan akte’ van Onno Kosters door uitgebreid in te gaan op drie representatieve gedichten. Een karakteristiek: ‘De dichter lijkt heel ambivalent in zijn denken en neemt in zijn taal graag nauwe bochten om al de facetten van deze ambivalentie mee te kunnen nemen. (…) Soms verliest hij door de vele vernuftigheden een beetje de grote lijn uit het oog en maakt het gedicht gevoelsmatig misschien toch niet zoveel indruk als het potentieel zou kunnen.’
“Wat ik leuk vind aan recenseren is bezig zijn met woord en tekst, proberen de kwaliteit ervan onder woorden te brengen en ook weer te geven, zodanig dat de kwaliteit van de poëzie boven de schrijver gaat.” aldus een enthousiaste Hans Franse.