“We zitten steeds met de beperking gevangen te zijn in onze eigen doder: ons vlees, dat onderworpen is aan tijd en ruimte”
Je onthecht voelen vormt voor Marijke Van Thielen de ideale basis om te schrijven en ze heeft alle reden tot dat gevoel. Wij mogen, als we dat willen, doorgaan zo lang mogelijk te genieten van het behaaglijk zelfbedrog, zij is oprecht in het veelal nihilistisch en feministisch beschrijven van elke herinnering. De vrouwelijke beleving van seksualiteit speelt daarin een grote rol.