Het gedicht ‘Stoel’ van Marije Langelaar is hard op weg een klassieker te worden, aldus Joost Dancet in zijn enthousiaste bespreking. De dichter neemt de lezer mee in een bijzonder hallucinant moment. Daarbij gebruikt zij effectief diverse poëtische technieken, zoals enjambementen en het weglaten of juist gebruiken van leestekens. Zodoende weet Langelaar de lezer deelachtig te maken aan een bijzondere, welhaast mystieke ervaring.
Recensent Johan Reijmerink bespreekt ‘Van de zoon en de zee’ van Pieter Boskma: ‘Hij weet op een picturale wijze meesterlijk de geboorte en eerste ontwikkeling van de zoon te schetsen, met zee, strand en duinen op de achtergrond. Boskma schetst voor ons een schepping die aan alle kanten wordt bedreigd en waarvan tevens een dreiging uitgaat. Hij werpt zich op als Schepper, die de groei in de natuur verbindt aan de innerlijke groei van zijn kind en zichzelf. Er ontvouwt zich een intensieve verkenning door het kind van zijn vader en omgekeerd. Boskma heeft opnieuw zijn meesterschap over de taal getoond.’
Christiaan Abbing werd dit jaar Nederlands Kampioen Light Verse Dichten. In gesprek met Inge Boulonois noemt hij dé taak van lightversedichters de relativering; er is zo veel polarisatie, zoveel zwart-wit. Een lightversedichter kan daar wat grijstinten in aanbrengen, met taal en humor als middel tegen het absolutisme.
Een tip voor lightversedichters in spe: begin met de clou!
Paul Roelofsen bespreekt ‘Eerst de bries, daarna de bomen’ van Jan van der Haar:
“Poëziebundels krijgen een extra dimensie wanneer deze smaakvol en informatief worden uitgegeven. ‘Wat kan ik hier als recensent nog aan toevoegen’, vroeg ik mij verontrust af, maar dat valt mee. Zeker in de marge kan er nog wel wat over gezegd. Maar afgezien van mijn kanttekeningen, staan er prachtige en boeiende gedichten in deze bundel.”
Een bloemlezing van gedichten, een uitwisseling van gedachten, licht bij donker, met in deze aflevering werk van dichters Paul Roelofsen, Gerrit Achterberg en Ida Gerhardt . Wij wensen u een warme tijd.