Archief

In 1972 stelde Cees Buddingh' voor uitgever Bert Bakker Is deze ook goed meneer? De evergreens in de Nederlandse poëzie samen. In 1990 verscheen daarvan door C.J. Aarts en M.C. van Etten de opvolger, Domweg gelukkig, in de Dapperstraat. De bekendste gedichten uit de Nederlandse literatuur. En nog weer een dichtersgeneratie later maakten Menno Wigman en Rob Schouten met Alleen in mijn gedichten kan ik wonen. De bekendste gedichten uit de Nederlandse literatuur de derde versie.

Van de in het Westerkwartier geboren en getogen Melle Hijlkema kwam bij uitgeverij kleine Uil de bundel Liekover uit. Hoewel de gedichten geschreven zijn in het Gronings, d.w.z. het Nedersaksisch, zijn ze qua taal toch verrassend toegankelijk. Het is krachtige, aardse poëzie. Hijlkema is een Groninger die zich laat kennen.

Sasha Popowycz BIO UNDERGROUND geen gedachte eerder een dans van silhouetten door een andere hand ingeweven in deze stolp opgevraagde geheimen worden uitgestald tekencombinaties die ooit van tel waren gefingeerde namen van gevingerde fantomen wat eikelkapjes uit een doos achter in de lade wellicht verlopen wachtwoorden tot het hart binnenwegen om een ontglippend gewicht wat voor te zijn alle omwegen die langs diepe lussen in de slaper sluipen naar een klok en nog te zwaar om grond te raken

De betekenis van poëzie valt voor Sasha Popowycz (1981) moeilijk in woorden te vatten. Toch kan hij er wel iets over zeggen: 'In poëzie duikt de taal op in haar gedaante van saboteur: ze stuurt het verloop van de tijd in de war'. En daardoor ontstaan onvoorziene mogelijkheden voor de stem, het hoofd en de waarneming. Eerder publiceerde deze in Brussel gevestigde dichter al in Het Liegend Konijn, De Poëziekrant en De Brakke Hond. Hij treedt regelmatig op bij De Sprekende Ezels, een bekend open podium voor muziek en poëzie in Brussel. Daarnaast schrijft hij ultrakorte verhalen en vertaalt hij poëzie, zowel zelfstandig als met het Gentse Collectief van Poëzievertalers.

Landdieren van Peter WJ Brouwer is een poëziebundel, waarin de gedichten over het geheel genomen wel wat op elkaar lijken, maar zeker genoeg diepte en gelaagdheid bezitten om te blijven boeien en verwachtingen voor een volgende bundel te wekken.

Onlangs verscheen bij uitgeverij De Geus Werkboek, een bloemlezing van de beste gedichten van Jana Beranová. Sander de Vaan had een mailgesprek met haar over dit boek en haar werk voor Amnesty International. De titel van je verzamelbundel wekt de suggestie dat jer er lang aan hebt gewerkt. Klopt dat? De titel snijdt aan twee kanten. Ik wilde geen verzamelwerk maken van mijn reeds verschenen bundels, maar een leesboek. Een poëzieleesboek zonder chronologische volgorde, zodat er een nieuw boek zou ontstaan. Ik wilde oude en recente gedichten onverwachte verbanden laten aangaan.

Vincent van Meenen (1989) studeert Woordkunst aan het Conservatorium van Antwerpen. Hij publiceerde onder meer poëzie op de website van de Contrabas. Recent won hij een poetry slam tijdens het Kunstenfestival Watou, wat hem de titel 'Gevonden Dichter van 2011' opleverde. Daarnaast is Vincent van Meenen redacteur van Karkas.

Vincent van Meenen Moeder Vader 1 in welk huis zal ik mijn verdwalen beginnen is hier een dak dat mij kan dienen als de gedraaide driehoek van uw schoot dit huis is stuk en wild door mij alleen bewogen moeder vader dood bent u in mij verweven en ken ik u niet langer in leven bent u een kind dat ik ontmoet en bij de polsen houd om van uw gruwel niet te spreken in dit huis kan ik u zoeken zonder u te zien er hangen spiegels stof spint rond en naar beneden binnen ben ik dag en huis en nacht zie verschrikt door het oog van de wereld uw tamme kleuren blinken in mijn vacht

Wim Kleisen bespreekt het gedicht 'Het lied van het morgenlicht' van Hans Andreus. Licht is het grondthema in de poëzie van Andreus. Ondanks zijn depressieve perioden komt hij steeds weer uit bij het licht. Zijn poëzie is ervan vervuld. 

In In het westen, de laatste trans geselt Robert Anker de lezer en het is een groot leesgenot het te mogen ondergaan, of hij nu de politieke verhuftering aan de orde stelt, de rol van de liefde of de zin van het bestaan in het licht van de persoonlijke dood. De variatie in versvormen en taal draagt daaraan bij. Haast zakelijke prozagedichten staan naast sterk ritmische, gedragen retoriek, sommige disputen zijn als toneelscène opgebouwd, compleet met regieaanwijzingen en luid klinkt daar ook ineens in plat Haags de beschimpende stem van het volk.

Shujing Zhulian (China, 1981, pseudoniem van Chen Huan) Serveerster A Ik kom met man B dit restaurant binnen serveerster A je staat nog steeds op dezelfde plek je pakt een lepel, pakt die soms ook niet, net als de vorige keer je bekijkt graag de gasten je herinnert je mijn tas herinnert je hoe ik tegenover mensen sta je bent nog jong maar in je gezicht geen enkel blijk van liefde je kijkt naar mijn tas ik kan hem alleen maar voortdurend open doen kan je misschien alleen maar dat onthouden – hoe hij zonder reden steeds open wordt gedaan? Vertaling: Annelous Stiggelbout

In Geheugen voor landschap zijn in 1979 verschenen vierde bundel, schreef Ad Zuiderent in het gedicht 'Na de watersnood': 'Nu ben ik drieëndertig (Christus ging toen dood/ en had zijn zegje al gezegd). Wie staat model/ voor wat ik maken moet van wie ik worden zal?' In We konden alle kanten op is hij, in leeftijd inmiddels verdubbeld, toe aan een antwoord op die vraag.

Irene Wiersma Huizen met ogen Als huizen geen ogen hebben, waarom die in mijn buurt dan wel? Ramen bekokstoven snode plannen, luisteren af, kijken op van mijn ontbijtkeuze: waarom altijd bruin? Zonnebaden mag ik niet, zo’n wit, groot, bijna bloot vrouwenlichaam daar voelen ze zich toch wat ongemakkelijk bij. Ik ben de kwaadste niet, dus zit ik binnen met de zwarte, zware gordijnen gesloten en de sloten ook voor de zekerheid, want als huizen ogen hebben, waarom dan ook geen voeten? Verder verzamel ik moed en spaar ik vanwege die bekroonde middenweg voor nieuwe namen en luxaflex voor de ramen. Als huizen geen ogen hebben, waarom die in mijn buurt da

Dit jaar verscheen bij uitgeverij Passage in Groningen de signaalrode bundel Wat u? van Irene Wiersma. Het is haar poëziedebuut, waarbij behalve de gedichten ook de illustraties van haar hand zijn. Irene Wiersma (1985), die ook animaties maakt, is als creatief multitalent in het Groningse al langer bekend als singer-songwriter onder de naam Flux.

Genoeg voor een hele dag van Martin van de Vijfeijke is het veertiende deeltje in de gestaag uitbreidende reeks 'Verse voeten' van De Witte Uitgeverij te Leiden, die enigszins de rol van het verdwenen Amsterdamse De Beuk lijkt te hebben overgenomen in het uitgeven van in het algemeen minder bekende of zelfs nieuwe, maar niettemin serieus te nemen dichters.

Marja van der Veen Santiago Wat ze eigelijk wil nadat ze de zoete kant van de zegel heeft gelikt is nog even hinkelen op de zwartwitte blokvloer van het postkantoor Ze kan natuurlijk ook linea recta naar Santiago met een krekel in een kooitje Spanje is vol van poëten en heiligen Daarbij gelooft ze steevast in terugkomst - maar dan als planeet met zeven manen en een haan voor als het nodig is

Marja van der Veen (1945) publiceerde tot nu toe drie dichtbundels in eigen beheer: Buitensporig, Ik wil je lezen en Soms droom ik van Bach. Sinds 2005 is ze lid van de Groningse poëziewerkgroep WP99, een vruchtbare samenwerking met Atze van Wieren en vijf andere dichters, die onder meer de dichtbundel Van liefde en koude min (Monnier, 2009) heeft opgeleverd. Ze leest graag voor uit eigen werk, heeft onder andere opgetreden in het Prinsentheater en werd verkozen tot Dichteres van de maand bij Dichtclub Marleen in Groningen. Samen met kunstenares Bianca van Schaik maakt ze gedichten op kleurrijke posters.

Van de Haarlemse stadsdichter Sylvia Hubers is inmiddels een vierde bundel verkrijgbaar. Harry Vaandrager durft te wedden dat ook deze, God gaf ons apparaten, goed ontvangen zal worden. En met recht, zegt hij. 

Dichter, essayist en Lucebert-deskundige Hans Groenewegen behandelt in zijn bundel van alle angst ontdaan zes thema's, waaronder de maanden van het jaar en het sterven van een vader. In alle gedeelten blijf je de vele verschijningsvormen ontdekken van het tere, het tedere en het smerige.