Interviews
Nominaties voor de C. Buddingh'-prijs 2022
Wie gaat er dit jaar vandoor met de C. Buddingh'-prijs 2022? Er zijn vier bundels genomineerd voor het beste poëziedebuut van het jaar. Ze werden alle vier door ons gerecenseerd, drie bundels werden per toeval besproken door Peter Vermaat. Hij laat zijn licht schijnen op de nominaties en spreekt zijn persoonlijke voorkeur uit.
"Ontroering is het bindmiddel dat ons als soort met elkaar verbindt."
Christophe Ywaska ontmoet Ruth Lasters in Antwerpen en spreekt met haar over het waarom van het schrijven, hoe ze werkt, wat er gebeurt. “De voltrokken verbindingen zijn geen vondsten ‘uit het niets’, maar een gevolg van intense concentratiesessies, gedurende een aantal uren per dag.” De rauwe werkelijkheid prikkelt haar; het gros van haar gedichten is troostend van inborst.
Een zwak voor rekenen én taal
Marjolein Kool werd door Nico Scheepmaker eens de ‘Annie M.G. Schmidt van de jaren negentig’ genoemd. Ze schrijft lichtvoetige gedichten in vaste versvormen. Hierin komen haar beide disciplines samen. Een gebonden vers is in wezen een reken-denk-vraagstuk waarin je lettergrepen telt, metra kloppend maakt en rijmschema’s volgt. Inge Boulonois sprak met haar.
‘Het is de taak van een stadsdichter of Dichter des Vaderlands om poëzie bij mensen te brengen, ze te inspireren en ze op een nieuwe manier te laten kijken’
Lilian Zielstra in gesprek met Annet Zaagsma over welke kwaliteiten je nodig hebt als gelegenheidsdichter, of stadsdichters wel nodig zijn, haar liefde voor Groningen, of er een Groninger poëzietraditie bestaat en hoe blij ze wordt van allerlei verschillende verhalen en daar de mooiste dichtregels van maakt die van de tong af moeten rollen en ze moet kunnen zingen.
Peter Verhelst met alle geweld werelddichter
Peter Verhelst in een gesprek met Marc Tiefenthal: 'Ik schrijf beelden en laat die bewegen. Ik laat ze spreken en tegenspreken’. Ik ken meer schilders, fotografen, muzikanten en dansers dan dichters. Uitzondering is Stefan Hertmans. Voor mij een groot dichter en een vriend.’
"Als ik schrijf sta ik het dichtst bij mezelf."
Joris Iven gaat de confrontatie aan met iets dat diep in hemzelf zit, iets dat hij een beetje wil begrijpen omdat het zo bepalend is. 'Het besef dat elke minuut die we leven tegelijk onze eerste en onze laatste minuut is, en dat we in elke minuut geborgenheid moeten zoeken. Dat dit waarschijnlijk de opdracht in ons leven is.'
"Reflectie bevordert kwaliteit."
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het tweeënveertigste gesprek, met Jos van Hest. Over de populaire serie Readymades, de ‘gewone’ anonieme teksten die je overal kunt vinden en waar beginnende, gevorderde en gevestigde dichters veel van kunnen leren. Het schrijven met een knipoog en het eerste gedicht dat hij hoorde: Iene miene mutte.
"Waar acteren en poëzie schrijven elkaar raken is dat je de wereld probeert te bekijken door een andere blik"
"Acteren en poëzie schrijven raken elkaar waar je de wereld probeert te bekijken met een andere blik. Je vormt de werkelijkheid om, zet taal en beelden onder spanning om op die manier iets over te brengen."
"Ik leef als dichter niet meer onder een steen."
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het eenenveertigste gesprek, met Annet Zaagsma. Over hoe ze in een speciaal soort bui moet zijn om te kunnen schrijven, misschien wel in haar tweede moedertaal, het Fries, gaat dichten, hoe nieuwsgierig ze is naar waar andere dichters hun inspiratie vandaan halen en hoe graag ze met anderen deelt.