Klassiekers

Christian de Valk behoort niet tot de bekendste Nederlandse en Vlaamse dichters van na 1880. Jan Haveman breekt een lans voor diens gedicht ‘Geschenk’: “De kracht van dit gedicht is ongetwijfeld dat het een herkenbaar gevoel weet op te wekken, ondanks de beperkingen van de taal.”

De poëzie van Hans Faverey heeft een groot stempel gedrukt op de Nederlandse naoorlogse literatuur. Stuitte zijn werk aanvankelijk op tegenstand, langzamerhand kregen critici en lezers oog voor deze poëzie. Ton Naaijkens ontsluit voor ons één van zijn gedichten.

Wilma van den Akker bespreekt een bijzonder (lang) gedicht van Ester Naomi Perquin. Een prozagedicht misschien? Als poëtisch element is het stijlmiddel ‘opsomming’ of ‘enumeratie’ ruim vertegenwoordigd. Het eigenlijke onderwerp is miscommunicatie. Of misschien wel identiteit – een thema dat we vaak in het werk van Perquin tegenkomen.

De herfst is een dankbaar onderwerp in de poëzie. Bloem wist er wel raad mee. Om nog maar te zwijgen over Rilke. Voor Eric van Loo is ‘Voorgoed’ van Jean Pierre Rawie het ultieme herfstgedicht. Alleen die eerste regels al…

Het heeft meer dan elf jaar moeten duren voordat eindelijk een gedicht uit het imposante oeuvre van Hugo Claus aan bod kwam. De bekende Vlaamse dichter, poëziecriticus en publicist Thierry Deleu tekent voor de bespreking van een van Claus' bekendste gedichten.

Karin Doornik bespreekt 'Ontvlugting' van de Zuid-Afrikaanse dichter Ingrid Jonker. Ingrid Jonker verklaarde in een interview op 22 juni 1956 dat dit gedicht haar van al haar gedichten het liefst was. De vertaling van Gerrit Komrij vind je in de bespreking. 

Herbert Mouwen bespreekt een sleutelgedicht van de Vlaamse dichter Gery Florizoone. 'Drie knotwilgen' is een persoonlijk, poëticaal gedicht, dat minimaal vanuit vier perspectieven is te benaderen. Het is de toegang tot het poëtisch oeuvre van Gery Florizoone. 

Joop Leibbrand bespreekt 'Verdeeld' van Eva Gerlach, een gedicht dat naar zijn mening een bijzondere plaats inneemt in haar oeuvre.

In deze aflevering staat een gedicht centraal dat vermoedelijk een van de weinige gedichten is waaruit bijna iedere Nederlandstalige met enige relevante schoolopleiding een regel zal kunnen citeren. Neerlandicus Wim Kleisen las het gedicht nog eens zorgvuldig en ondernam het waagstuk het te bespreken.