Archief

De laatste bundel van Roland Jooris heeft als titel Sculpturen, telt zevenentachtig gedichten en is een met poëziespecialist Bart Van der Straeten samengestelde keuze uit al zijn poëzie. De bloemlezing eindigt met tien nieuwe, nog ongepubliceerde gedichten en wordt ingeleid door Carl De Streycker.

Uitgeverij Nadorst brengt L'impossibilité d’être van kO nOrderisk als bibliofiele uitgave, een leporello in een oplage van slechts 25 exemplaren. Het bundeltje telt tien gedichten, waaronder twee langere. Ze doen verlangen naar een ruimere selectie.

Een poëziebundel uitgeven bij een Amerikaanse uitgeverij, velen kunnen er slechts van dromen. Dichter Philip Meersman slaagt er met This is Belgian chocolate in om deze Amerikaanse droom te verwezenlijken. De bundel dient alleen nog de waarschuwing mee te krijgen: ‘lectuur van deze bundel kan uw kijk op poëzie voor altijd veranderen’.

Dingeman Kuilman heeft zijn gedichten van de afgelopen vijfentwintig jaar laten aanspoelen op de pagina’s van de bundel Wrakgenoten. De ondertitel luidt ‘Verklaarde gedichten’. Dat moeten we letterlijk nemen: in de afdeling ‘Aantekeningen’ wordt ieder gedicht van een context voorzien. Maar door het toevoegen van eigen verklaringen wordt een aantrekkelijk gedicht soms slechter en een slecht gedicht nooit beter.

De poëzie van Bart Van der Straeten in zijn debuutbundel Onbalans is van de soort die volledige aandacht vraagt, die eist dat je je inspant om er zin en betekenis aan te geven, maar die je tevens in onzekerheid laat.

Met de bundel ‘Celinspecties’ won Ester Naomi Perquin in 2013 de VSB-poëzieprijs. Bettine Siertsema helpt de lezer een kijkje te nemen achter de vergrendelde deuren.

In de vertaling door Hans Dekkers & René Huigen verscheen bij Karaat Preludes voor Memnon van de Amerikaanse dichter Conrad Aiken ( !889-1973). Indrukwekkende poëzie, authentiek en overtuigend.

Met Er is niets te zien en dat moet je zien heeft Thomas Eyskens niet het zoveelste boek geschreven over een van Vlaanderens bekendste dichters. Zijn enthousiasme en heldere aanpak in combinatie met veel (onbekend) fotowerk bieden niet alleen een inkijk in een minder bekende periode uit het leven van Herman de Coninck, door de Mechelse stadswandeling maak je er bovendien een geslaagd poëtische uitstapje van.

Watou, het kleine dorpje aan de Schreve, organiseert deze zomer voor de zesde maal haar kunstenfestival. Gedurende twee maanden nestelen kunst en poëzie zich in de waaiende tarwe- en maisvelden. Kunst beroert hier de gemoederen. Die-hardkunstliefhebbers hekelen het gebrek aan samenhang en kritische reflectie, terwijl anderen een bezoek aan Watou een goede gelegenheid vinden om een culturele en een culinaire ervaring te combineren.

De conclusie lijkt gerechtvaardigd, dat Max de Jong uitsluitend door de niet aflatende inzet van Geert van Oorschot, die hem op alle mogelijke manieren ondersteunde, in de literaire wereld bekend is gebleven. Sublieme gedichten schreef hij niet en zijn essays zijn op z’n zachtst gezegd nogal tijdgebonden. Heet van de naald en andere gedichten is vooral een interessant boek naast de boeiende biografie die Nico Keuning aan deze tragische held wijdde. Dat deze nieuwste druk een facsimile bevat van het complete gedicht ‘Heet van de naald’, maakt aanschaf ervan bijna verplicht. Dichter kun je niet bij deze schrijnende autobiografische tekst komen.

In Varen vandaan laat Joep Kuiper de lezer alle hoeken van de wereld zien. Reizen is een kernthema van deze woordspelige geest met kwajongenstrekken.

bezonken, de nieuwe bundel van Albertina Soepboer is mooi, maar weerbarstig. Na iedere lezing dring je verder haar wereld binnen, maar echt kenbaar wordt die nooit. Wat zij beschrijft, de wisselwerking tussen verleden, heden en toekomst, láát zich ook niet geheel kennen, hoogstens aanduiden. Zij gebruikt daarvoor bijzondere beelden van de veranderlijke Waddenzee en het weidse, soms desolate Friese kustlandschap.

Taal is een wonder, waarin dingen kunnen die praktisch niet kunnen. Dat maakt taal een beetje een wereld op zichzelf: een wereld apart van de ‘echte’ wereld. In zeker opzicht zijn onze gedachten (onze woorden) meer ons thuisland dan de wereld zelf. Ook Sylvie Marie loopt in haar nieuwe bundel Altijd een raam tegen de grens tussen die beide aan.

Volgens de rugtekst zou Het gebroken woord van Adam Foulds een magistrale bespiegeling zijn over volwassen worden in tijden van geweld, waarin de pijn en dilemma's heel tastbaar worden gemaakt. Hoe kan het dat de gerenommeerde vertalers het inferieure van deze 'poëzie niet gezien hebben? De bundek komt regelrecht uit het sentimentele hart van de bouquetreeks.

Wim Kleisen blaast in deze aflevering ‘De schalmei’ van Slauerhoff nieuw leven in.

Gerry van der Linden zegt in Stadswild veel, met weinig woorden. Ze neemt waar en geeft weer in kale gedichten. In veel gevallen overstijgt ze hiermee niet het niveau van fraaie ansichtkaarten. Met enkele gedichten weet ze de lezer wel te raken.

Judith Herzberg bundelt in 111 Hopla's een groot deel van haar korte gedichten. Ze introduceert met de hopla geen nieuw dichtgenre; het is de wat baldadige aanduiding voor het speelse en spontane karakter van deze verzen, iets 'Huup, huup, Barbatruc'- achtigs, iets wat zij in 'Wel en niet' 'het tierlantijnse schrijven' noemt, een soort dichterlijk 'kopjeduikelen'.

Aloys Vonckx (1988) studeerde Kunstwetenschappen in Leuven en schrijft op onregelmatige basis artikelen over kunst voor het Vlaamse tijdschrift 'Recto:verso'. Als puber stal hij meer dan honderd boeken uit boekhandels en bibliotheken. Gelukkig werd zijn passie voor literatuur later omgezet in het schrijven van gedichten. Hij publiceerde onder andere in 'Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift', 'Op Ruwe Planken', 'Schoon Schip' en op de website van 'de Contrabas'. Ook was hij te beluisteren tijdens poëzie-evenementen zoals Vers Geweld (in Leuven), Weg met Dichters en Dichters in de Prinsentuin.

Aloys Vonckx Hij hield van wielrennen zoals hij hield van het leven. Hij zei O dalen zonder vallen zo verheven! Hij droeg zijn pet scheef, zijn hemden streek hij niet, de haren groeiden uit zijn oren. Zo hoorde het. En dan liet zijn geheugen de verhalen in de steek. Hij vergat de naam van zijn vrouw, ook al kleedde zij hem aan, er zaten Duitsers op zolder, hij bracht hen witloof en hij verzamelde balpennen in zijn brillendoos. Hij huilde als hij naar de Tour keek, altijd tijdens die laatste kilometer, hoe hij zelf in het wiel van de tijd kroop en onder luid applaus de koers verloor.

Een voorplat met een illustratie uit de Epistolae van Descartes, een motto van Hadewijch (Alle dinge sijn mi te inge. Ic ben so wijt) en de opdracht 'Voor Washoe, Kanzi, Koko & Congo', drie 'talige' apen en een schilderende aap - welkom in Het aaahh & ooohh van de verbonaut, de nieuwe bundel van de onverslijtbare Sybren Polet. Als iemand bewijst hoe je geestelijk fit kunt blijven door het aangaan van intellectuele uitdagingen, is hij het wel. Nu maar hopen dat dit ook voor zijn lezers geldt.

Als er iets opvalt aan de poëzie van Stijn Vranken, dan is het hoe hij thuis is in zichzelf. Hij hanteert de taal met verbluffend gemak en trefzekerheid. Zijn taal is helder, maar nooit simpel. Hoewel je je gemakkelijk in zijn poëzie kunt vinden, schrijft hij een volstrekt eigen wereld, waarin je een prachtige samenhang kunt ontdekken. Om je werkelijk over te verbazen: zo weinig woorden, en zoveel te zeggen. In Maak plaats van mij hoor je de stem van een zeldzaam complete woordkunstenaar.

Bij K. Schippers heeft ook in de nieuwe bundel Fijn dat u luistert de werkelijkheid niets vanzelfsprekends – al vanaf 1958 niet, het jaar waarin Barbarber verscheen. Zijn werk vormt een nooit eindigend onderzoek van het schijnbaar gewone en dat blijft boeien. Er is geen samenhang in de dingen, zegt hij. Die brengen we zelf aan.

Het literaire tijdschrift Liter is bezig aan zijn zeventiende jaargang en voor het eerst heb ik er nu een aflevering van in handen - de jongste, die van juni. Als de inhoud van dit nummer maatgevend is, heb ik al die jaren iets gemist, want het blijkt een blad te zijn waaraan zorg wordt besteed, zoals wat betreft inhoud als presentatie.