Archief

'Ik ben van mening dat het middeleeuwse concept het beste was: de dichter verdwijnt volledig achter zijn werk en copyright bestaat niet. Elk woord is al eens gebruikt geweest en vaak ook hele zinnen. Dit betekent dat originaliteit quasi onbestaande is en je dus op een andere manier moet opvallen. Aangezien ik niet van gezapigheid en gezelligheid houd, ga ik voor het explosieve', aldus Gino Van Looy.

Vorig jaar verscheen bij uitgeverij Bulaaq Stegen van stilte, een keuze uit 100 jaar moderne Perzische poëzie. Sander de Vaan sprak met een van de samenstellers, Nafiss Nia, en selecteerde een aantal gedichten uit de bijzonder rijke bloemlezing.

Ivo Allewaert: 'Mijn toenmalige buren hadden klachten geuit betreffende 'overwaaiende blaadjes handgeschreven papier die hun zwembad bevuilden'. Dat het slecht gesteld was met de isolatie van mijn huis wist ik ook wel, maar ik schrok toch toen de politie ineens aan mijn deur stond. De commissaris liet mij het druipende bewijsmateriaal zien, keek me recht in de ogen en sprak met dreigende stem 'dit moet je laten publiceren!''

De poëtische taal van Miriam Van hee (Gent, 1952) bestaat volgens Inge Boulonois uit subtiele observaties en doet denken aan een monologue intérieur. Haar gedicht 'Reeën' klinkt als gefluister, als een vluchtige bespiegeling.

Eric van Hoof: 'Ik had wel eens wat geschreven, maar ongeveer tien jaar geleden pakte ik het weer op en zette mijn gedichten op papier.' Later heeft hij een aantal ervan proberen om te zetten naar een meer eigen taal. 'Ook in de hoop dat de lezer er iets mee kan, want dat is belangrijk voor mij: de poëzie is voor het volk.'

Erik Lindner is bezig met de nieuwe bundel Terrein. 'Ik denk wel dat het registrerend perspectief van mijn vorige bundel Tafel onverminderd terug zal keren in de gedichten, maar wat losser, en ook weer wat woordrijker, iets minder minimalistisch. En met Terrein ga ik naar buiten, net als mijn debuut Tramontane.'

Peter Knipmeijer: 'Mijn gedichten ontstaan altijd vanzelf, de eerste aanzet in ieder geval. Op elk moment kan ik overvallen worden door het idee dat er tussen schijnbaar willekeurige zaken of gebeurtenissen een groter verband bestaat dan de zintuigen willen toegeven'.

Vroeger schreef hij ook proza, maar inmiddels heeft de Vlaming Jan van meenen definitief voor poëzie gekozen: 'Proza is uitgesponnen, vaak badinerend redeneren, eenzelfde gedachte hertalen. Poëzie is dat ene woord dat alles omvat, het tussen de regels suggereren, alleen het neusje van de zalm overhouden'.

'Geen flauwekul!' schreef de 26-jarige Boris Ryzji, alvorens zich op te hangen. In deze WP-aflevering een portret en gedichten van een unieke Russische dichter.

In ‘Enkele andere overwegingen’ zet Rutger Kopland ons gewone denken en waarnemen in elf regels op z’n kop. ‘Hoe zal ik dit uitleggen?’ Lambert Wierenga weet de overwegingen van Kopland op waarde te schatten.

Van de 1500 verhalen die aspirantschrijvers instuurden voor het verhalenproject Duizend Woorden werden de beste in een bundel samengebracht, De beste verhalen van Duizend Woorden. Meander selecteerde daaruit een favoriet - '8 gesprekken' - en legde de schrijver ervan, Bastiaan Kroeger, enkele vragen voor.

'Ik kies niet bewust voor het alledaagse, maar kom het natuurlijk wel elke dag tegen. Onlangs zag ik een oudere man op zijn sokken biljarten. Hij raakte geen bal en gaf zijn sokken daarvan de schuld. Zoiets treft me en daar kan ik meer mee dan met de verkiezingen in de Verenigde Staten', vertelt Paul Roelofsen.

In april is het twaalf en een half jaar geleden dat Rob de Vos Meander oprichtte. Alle reden om de bescheiden founding father eens in het digitale zonnetje te zetten.

Willem Thies: 'Ik ben vaak uitgemaakt voor romanticus, maar ik betwijfel of ik dat ben, in persoon of werk. Althans, ik denk wel dat ik het ben, maar niet meer dan andere dichters. Volgens mij heeft namelijk iedere dichter een romantische inborst, ongeacht de stijl, anders zou je niet zo gek zijn om te gaan dichten in the first place.'

'Onlangs kreeg ik de bemerking dat mijn poëzie vaak benoemt. Dat is volledig waar', zegt Maarten Inghels. 'Ik wil de dingen een nieuwe naam geven, een ander uitzicht. Door alles achteraf op te schrijven gaan die dingen pas echt bestaan, een nieuw leven leiden. Ik leg vast om niet te vergeten, ik wil archiveren. Maar ook: als ik dit nu opschrijf, is het dan ook gebeurd? Is dit de waarheid?'

Dichter en beeldend kunstenaar Estelle Boelsma kan gebiologeerd raken door de schoonheid van een woord, van taal, al ziet ze schrijven niet voornamelijk als een vorm van expressie. 'Ik lees woordenboeken voor mijn plezier, ik heb altijd een stapeltje naast mijn bed liggen. 'Woordgeil' in populaire frase.'