Archief

Een bloemlezing nieuwjaarsgedichten, goede wensen, dichterlijke overpeinzingen en filosofische openingen met dichters Adriaan Jaeggi, Ronald M. Offerman, Gerrit Achterberg, Neeltje Maria Min, Hans Tentije en Marnix Raes.

Ernst Jan Peters bespreekt ‘Dichter van dienst' van F. Starik: 'Dit is het derde en laatste deel van de trilogie over de eenzame uitvaart zoals ze die in Amsterdam organiseren. Mensen die geen familie of vrienden meer hebben, worden bijgestaan door een dichter die speciaal voor de gelegenheid een gedicht maakt en voordraagt. F. Starik was jarenlang coördinator voor het poëtische deel. Soms schreef hij zelf, soms nodigde hij een dichter uit. In de drie bundels ontdek je als poëzieliefhebber hoeveel variaties er te maken zijn op het thema dood van iemand die je niet kent. Maar het is gek om dit alles te lezen nu de dichter er zelf niet meer is.'

“Ik denk ook dat de kunsten het belangrijkste hulpmiddel zijn om zin aan het leven te geven, om zowel de waanzin als het goddelijke ervan begrijpelijk te maken. Of alleen maar om zin in het leven te hebben en het begrip te hebben dat het allemaal geen zin heeft.” Alja Spaan in gesprek met de dichter Palescue.

In ‘Vrolijke Verwoesting’ van Delphine Lecompte, wenkt de koningin van de adjectieven ons naderbij, volgens Janine Jongsma. Ze is nog rauwer en schaamtelozer, maar ze stelt zich ook kwetsbaar op. Hoe Lecompte je meetrekt in haar wereld moet je ervaren door haar te lezen. Beeldrijk absurdisme, samenhang, paradox, associatie, waanzin, perversiteit, triestheid en humor, in één gedicht en dat maal 149 is totale waanzin óf absoluut geniaal!

Wij wensen u allen een mooi, poëtisch en voorspoedig 2020 toe!

De ogenschijnlijke eenvoud van het werk van Judith Herzberg roept tegenstrijdige reacties op. Volgens Eric van Loo zou dat ook op kunnen gaan voor ‘Vormen van gekte’, de nieuwste bundel van deze inmiddels 85-jarige dichter. Voor de liefhebber van haar werk valt er echter voldoende te genieten. Naast gedichten over de ouderdom en de Tweede Wereldoorlog bevat de bundel ook gedichten die een verrassende blik op de actualiteit en het moderne leven werpen. Maar bovenal –en in alles– overheerst het subtiele taalspel.

"Het is een aardig gebruik om de honderdste geboortedag van een schrijver niet ongemerkt voorbij te laten gaan." stelt biograaf Jan van der Vegt maar op 30 november 2019 bleef het stil en vergat men de honderdste geboortedag van Jan G. Elburg. Met een prachtig voorbeeld uit de rijke poëzie van Elburg en deze column van Van der Vegt maken wij dit een beetje goed.

Een bloemlezing eindejaarsgedichten, goede wensen, dichterlijke overpeinzingen en filosofische afsluitingen met dichters Ida Gerhardt, Jan Kal, Jean Pierre Rawie, Joris Miedema, H.H. ter Balkt en Inge Boulonois.

Kamiel Choi duikt enthousiast in de wereld van de jazzcats met de bundel ‘De man die (altijd) terug kwam’ van Guy van Hoof. 'Wanneer je de gedichten hardop leest word je op sommige momenten inderdaad meegesleept en hoor je het syncopische ritme van de jazz. Een aantal regels in de bundel is monumentaal en memorabel. Een leuk poëtisch naslagwerk voor de naar jazz luisterende poëzieliefhebbers.'

Een bloemlezing van gedichten, een uitwisseling van gedachten, licht bij donker, met in deze aflevering werk van dichters J.H. Leopold, Jan Greshoff en M. Vasalis. Wij wensen u een warme tijd. Eerste en tweede kerstdag publiceren wij niet.

In de laatste Poëzie Kort van dit jaar recensies van ‘Pijnpunten’ van Tom van Rossum (Lennert Ras), ‘Huis huid’ van Theo Monkhorst (Janine Jongsma), ‘Het Liegend Konijn 2019/2’, samengesteld door Jozef Deleu (Hans Puper) en ‘Ik is een ander’ van Frank Diamand (Lennert Ras).

Wie gedichten op voorhand autobiografisch leest, kan veel mislopen. En kun je eigenlijk wel biografisch schrijven? Een column door Hans Puper.

Het gedicht ‘Stoel’ van Marije Langelaar is hard op weg een klassieker te worden, aldus Joost Dancet in zijn enthousiaste bespreking. De dichter neemt de lezer mee in een bijzonder hallucinant moment. Daarbij gebruikt zij effectief diverse poëtische technieken, zoals enjambementen en het weglaten of juist gebruiken van leestekens. Zodoende weet Langelaar de lezer deelachtig te maken aan een bijzondere, welhaast mystieke ervaring.

Recensent Johan Reijmerink bespreekt ‘Van de zoon en de zee’ van Pieter Boskma: ‘Hij weet op een picturale wijze meesterlijk de geboorte en eerste ontwikkeling van de zoon te schetsen, met zee, strand en duinen op de achtergrond. Boskma schetst voor ons een schepping die aan alle kanten wordt bedreigd en waarvan tevens een dreiging uitgaat. Hij werpt zich op als Schepper, die de groei in de natuur verbindt aan de innerlijke groei van zijn kind en zichzelf. Er ontvouwt zich een intensieve verkenning door het kind van zijn vader en omgekeerd. Boskma heeft opnieuw zijn meesterschap over de taal getoond.’

Christiaan Abbing werd dit jaar Nederlands Kampioen Light Verse Dichten. In gesprek met Inge Boulonois noemt hij dé taak van lightversedichters de relativering; er is zo veel polarisatie, zoveel zwart-wit. Een lightversedichter kan daar wat grijstinten in aanbrengen, met taal en humor als middel tegen het absolutisme. Een tip voor lightversedichters in spe: begin met de clou!

Paul Roelofsen bespreekt 'Eerst de bries, daarna de bomen' van Jan van der Haar: “Poëziebundels krijgen een extra dimensie wanneer deze smaakvol en informatief worden uitgegeven. ‘Wat kan ik hier als recensent nog aan toevoegen’, vroeg ik mij verontrust af, maar dat valt mee. Zeker in de marge kan er nog wel wat over gezegd. Maar afgezien van mijn kanttekeningen, staan er prachtige en boeiende gedichten in deze bundel.”

Een bloemlezing van gedichten, een uitwisseling van gedachten, licht bij donker, met in deze aflevering werk van dichters Paul Roelofsen, Gerrit Achterberg en Ida Gerhardt . Wij wensen u een warme tijd.

Jan Boerstoel (Den Haag, 1944) vierde dit jaar niet alleen zijn vijfenzeventigste verjaardag maar ook zijn vijftigjarig schrijversjubileum! Voor Prometheus vormde dit aanleiding om van deze succesvolle schrijver van liedteksten in ons taalgebied een feestelijke, nieuwe verzamelbundel uit te brengen. In de ogen van Inge Boulonois levert de uitgever met ‘Tussentijd’ een fraaie bijdrage aan de Nederlandse kleinkunst- en cabaretgeschiedenis.

"Als twee dichters elkaar omhelzen lacht de hemel". Een column vol heimwee, zinderende hitte, vriendschap, kunst, geuren en kleuren en de stem. Waar de een stopt, neemt de ander het van hem over. Hans Franse denkt nog vaak terug aan deze dag.

Een bloemlezing van gedichten, een uitwisseling van gedachten, licht bij donker, met in deze aflevering werk van dichters Inge Boulonois, Arjan Keene en Idwer de la Parra. Wij wensen u een warme tijd.

Inge Bak bespreekt ‘Een mooier woord is vuurgevaarlijk’ van Annet Zaagsma: ''Daar waar de dichter zuinig is met woorden, is zij op haar best. De taal die 'in het wild' ontstaat, zou af en toe ietwat getemd mogen worden. De eigenzinnige Zaagsma laat zich niet harnassen. Zij heeft haar voorkeur voor vorm al uitgesproken.''