Archief

Carl de Strycker (1981) studeerde Germaanse talen aan de Universiteit van Antwerpen, schreef een dissertatie over de invloed van Paul Celan op de Nederlandse literatuur en is sinds augustus 2012 de drijvende kracht van het Poëziecentrum in Gent. Sander de Vaan spr@k met hem over poëzie, ongemakkelijke schoenen, splinterbommen in de ziel en nog veel meer.

Weer thuis van Theo Bakker ontleent zijn waarde niet in de eerste plaats aan de kwaliteit van de afzonderlijke gedichten, maar aan het geheel, dat een uniek document is van zelfonderzoek. Al zit er een soms benauwende engte in de bundel waaraan het moeilijk ontsnappen is, Weer thuis is juist waardevol vanwege de 'beperktheid' tot déze mens. Ecce homo!

Geïnspireerd door een indrukwekkend optreden tijdens de Nacht van de Poëzie zet Eric van Loo een klassiek geworden gedicht van Remco Campert in de schijnwerpers.

Vrijdag 30 januari, tijdens de landelijke Poëzieweek, strijden de acht beste poetryslammers in TivoliVredenburg in de finale om de titel Slampion 2015, de Gouden Vink-trofee en 1000 euro. Op 14 januari worden de halve finales gehouden. In Meander stellen we in een aantal afleveringen de regionale slamkampioenen voor die daaraan zullen deelnemen. Dit is de derde aflevering.

Nina Werkman heeft in de beste gedichten van Vrouwenwerk een toon die mij bevalt. Zij schrijft met een kalme nuchterheid, houdt in het persoonlijke precies zoveel distantie dat het de lezer toestaat zich betrokken te voelen en heeft daarbij voldoende zelfvertrouwen om de vorm van haar gedichten - o.a. met enkele prozagedichten - naar haar hand te zetten.

Margreet Schouwenaar schreef met Waaraan het vlees ontsnapt een gevarieerde bundel die voor meer dan de helft uit gelegenheidsgedichten bestaat. Eens te meer toont zij zich een vakvrouw. Naast de betrokkenheid op tijd en eeuwigheid valt de gerichtheid op taal op.

Met de bloemlezing De wilgen, de velden, het water - Bordeauxreeks nr. 25, weer een mooie uitgave van Liverse - behoedt Mario Molegraaf Augusta Peaux (1859-1944) voor een onverdiende vergetelheid.

Andrea Voigt Naïef sneeuw is de voorbode van een witte wereld poedersuiker het dons op het wegdek zachte veren vangen op wat valt zo wil plankvrouw leven maar hoe kom je aan coke zegt plankvrouw tot haar spiegelbeeld dat daar maar een beetje staat te snuiven kun je dat gewoon aan iemand vragen die eruit ziet als een verslaafde strak pak jasje dasje kleine pupillen? of plaats je iets op internet? nu zij er toch aan denkt: ze haalt haar gedicht zes keer door Google Vertalen gewoon omdat het kan

Andrea Voigt (1968) is dichter, schrijver, poëzieredacteur en vertaler. Ze studeerde Scandinavische taal- en letterkunde in Amsterdam en debuteerde als dichter in 2004 met de bundel 'De tempel van Saturnus' bij uitgeverij De Geus. In 2008 verscheen haar tweede bundel 'Serveer de makrelen'. Andrea Voigt schreef ook twee romans 'Augustus in Parijs' (2007) en 'Los van de schittering' (2010). Afgelopen september kwam haar nieuwe dichtbundel 'Plankvrouw' bij uitgeverij Voetnoot uit.

Plankvrouw is de derde dichtbundel van Andrea Voigt. In elk gedicht maakt het personage Plankvrouw van alles mee. Vermakelijk om te lezen, maar wel wat flauw en gelikt.

Rodaan Al Galidi (1971) belandde na zijn vlucht uit het Irak van Sadam Hoessein in 1998 in Nederland, waar hij vergeefs asiel aanvroeg. Als uitgeprocedeerde vluchteling leerde hij zichzelf de Nederlandse taal en publiceerde vervolgens meerdere dichtbundels en romans. Aldus creëerde hij naar eigen zeggen een heel eigen status: ‘wie schrijft, die blijft’… In 2013 publiceerde hij een prachtige dichtbundel over liefde en eenzaamheid: '‘Liever niet’, antwoordt de liefde'. Sander de Vaan spr@k via een digitale verbinding met Rodaan in zijn woonplaats Zwolle.

Marianne Grootenboer schreef met Van toen en nu en héél misschien ook morgen een eerbewijs aan haar overleden echtgenoot, de musicus Peter Snoei. Met teksten, collages en tekeningen is het in alle opzichten een kleurrijk boek.

Een serenade voor mijn Shéhérazade, de negende bundel van Walter Palm, bestaat uit 52 gedichten voor zijn geliefde die hij Shéhérazade noemt: de betoverende vertelster uit Duizend-en-een-nacht die met haar prachtige verhalen de moordzuchtige sultan nieuwsgierig houdt en zich daarmee het leven redt. Palm probeert op zijn beurt zijn Shéhérazade te boeien met zijn gedichten: iedere week één, een jaar lang.

Vrijdag 30 januari, tijdens de landelijke Poëzieweek, strijden de acht beste poetryslammers in TivoliVredenburg in de finale om de titel Slampion 2015, de Gouden Vink-trofee en 1000 euro. Op 14 januari worden de halve finales gehouden. In Meander stellen we in een aantal afleveringen de regionale slamkampioenen voor die daaraan zullen deelnemen. Dit is de tweede aflevering.

Sinds mei 2012 publiceert Jan Holtman (1969) op de site van SLA|Avier interviews met dichters. Uit de gesprekken die hij tot medio 2014 voerde, werden er tien gebundeld voor Een zweep voor eigen rug. Dat zijn die met Ingmar Heytze, F. Starik, Chrétien Breukers, Kees Engelhart, Esther Porcelijn, Jean Pierre Rawie, Jana Beranová, Ester Naomi Perquin en Delphine Lecompte, de laatste twee keer.

Uitgeverij De Harmonie bracht dichter Remco Campert (1929) en diens vriend Jeroen Henneman (1942) samen voor De Stad, een op fors formaat uitgegeven boek (een maatje meer dan A4) waarin poëzie en beeldende kunst samenkomen. Campert selecteerde uit Remco Campert Dichter (De Bezige Bij 2011) vijftien gedichten en Henneman leverde 23 prenten.

Eric Ruygers Het onopmerkelijke van mussen Om kruimels, glippend door de mazen van de dag, speelden opgewonden mussen zich als een oud pauzefilmpje af. Telkens verspringende beeldjes, bij beetjes gemiste mus daartussen, ik zag ze stukjes aanwezigheid overslaan. Je vroeg toen waar ik was, man die naast je zat in zijn stilte. Die zei het niet te weten, want gedachten had hij wel, onbeduidende, kolkend hoofd vol. Maar geen idee van wat speelde ertussen, waar hij zich ophield, vermiste man.

Eric Ruygers (Heerlen 1955) woont dertig jaar in Rotterdam en is al in de vroege puberteit begonnen met gedichten schrijven. Naast dichter is hij beeldend kunstenaar. Hij deed de Bibliotheek- en Documentatie Academie en studeerde aan de kunstacademie: de Vrije Academie Psychopolis in Den Haag en de Willem de Koning Academie in Rotterdam.